Η αληθινή, καθαρή αγάπη και ο θαυμασμός της ομορφιάς και της διαφορετικότητας.
 |
| Σκίτσο του Κώστα Τσουτσανη. |
Learn how to love and be loved ΡΕ! Παράτα μαλάκες και δήθεν. Θαύμασε και μάθε μέσα από τον άλλο!
Μην παρασύρεσαι από media, στερεότυπα και καταστάσεις που ζεις και βλέπεις!
Αυτά πάνε και έρχονται, εσύ όμως πρέπει να μάθεις να στέκεσαι. Έστω και μόνος να φιλάς τα πιστεύω σου και να υποστηρίζεις την αγάπη, όποια μορφή και να της έχεις δώσει. Πίστεψε στον εαυτό σου για να πιστέψουν και οι άλλοι αυτό που υποστηρίζεις.
Να είσαι αληθινός στον εαυτό σου. Σαν φάρος να φωτίζεις τον δρόμο που ανοίγεις και να αγνοείς τις Σειρήνες και το κάλεσμα τους.
Έπειτα, μάθε στα παιδιά σου να αγαπάνε αληθινά. Να αγαπάνε το ένα το άλλο, να αγαπάνε την φύση, να αγαπάνε την πόλη, ακόμα και να αγαπάνε την ιδέα του θανάτου. Μάθε τα να ζουν με λίγα στην ζωή τους, μην τα κάνεις εγωκεντρικά και γεμάτα ψυχολογικά. Μην τους σηκώνεις το χέρι όταν κάνουν κάτι λάθος, δεν μαθαίνουν όπως τα ζώα. Άσε τα να πειραματιστούν. Να φάνε μπανανόφλουδες, να βάλουν το χέρι στο καυτό νερό, να φάνε χιόνι. Αν δεν ζήσουν, αν τα “φυλακίσεις”, δεν θα μάθουν ποτέ να είναι ελεύθερα. Δεν θα μάθουν ποτέ να αγαπούν και να σέβονται αυτά που έχουν μέσα τους αλλά και γύρω τους.
Παράλληλα με τα παιδιά σου, προσπάθησε και εσύ να αλλάξεις, να βελτιωθείς. Εσύ, που ήδη έχεις ζήσει ένα μέρος της ζωής σου περιβαλόμενος από διάφανα, πνευματικά κάγκελα τα οποία σε καθιστούν ανίκανο να αντιδράσεις και να πας κόντρα στα πιστεύω που σου έχουν δημιουργήσει. Nα ξέρεις πως το να τα σπάσεις θα σου είναι σχεδόν αδύνατο. Γεννήθηκες και μεγάλωσες μέσα σε αυτά. Μπορεί κατά καιρούς να τα λυγίζεις μα δεν είναι εύκολο να τα σπάσεις...
Όπως ένας τρελός πιστεύει με απόλυτη σιγουριά πως το ποτήρι μπροστά του έχει αίμα αντί για νερό, έτσι και εσύ έχεις πιστέψει ότι δεν μπορείς να τα σπάσεις.
Και αν και τυχών τα σπάσεις και απελευθερωθείς θα είσαι αυτομάτως αποκλεισμένος από το κοινωνικό σύνολο και οι ιδέες σου και τα πιστεύω σου θα είναι λόγια ενός τρελού, ενός ονειροπόλου, ενός αγύρτη. Οπότε, το καλύτερο που έχεις να κάνεις, είναι να μάθεις να λυγίζεις τα κάγκελα, ώστε να μπορέσεις να υποδειχθείς τα παιδιά σου.
Τέλος, όταν η ώρα σου έρθει, αγκάλιασε τον θάνατο έχοντας ζήσει μια πλήρη και όσο το δυνατόν πιο φυσιολογική ζωή. Ξέροντας πως έχεις αφήσει πίσω άτομα που θα φροντίσουν να βελτιώσουν ακόμα περισσότερο τον κόσμο που άφησες. Άτομα τα οποία θα σε τιμήσουν χωρίς πολυέξοδες κηδείες, χωρίς δηθενισμούς και επάρσεις. Άτομα τα οποία θα σε έχουν στην καρδιά τους, άτομα που μπορούσες να αποκαλείς φίλους, άτομα που έλεγες παιδιά σου, άτομα τα οποία ποτέ δεν γνώρισες αλλά σε γνώρισαν μέσα από τις πράξεις σου, άτομα σαν εσένα και έμενα…
Απλούς ανθρώπους!..
-GeorgiosL
0 comments :
Δημοσίευση σχολίου