Είσαι 25 χρονών. Έχεις ήδη ζήσει, γνωρίσει, αγαπήσει, μισήσει, χορέψει, τραγουδήσει. Έχεις επαναστατήσει, βρίσει, πυρπολήσει, ζωγραφίσει, κυνηγήσει. Έχεις δει πράγματα πολλά, διαφορετικά...
Έχεις νιώσει αυτά τα 25 χρόνια που ζεις, την θέρμη του ηλίου που απαλά ακουμπά το δέρμα τα ζεστά καλοκαίρια. Ατελείωτα πειράγματα, παιχνίδια και σκιρτήματα σε παραλίες, θάλασσες και μπαράκια το βραδάκι...
Έχεις παίξει και γλείψει μια παγωμένη χιονόμπαλα, Τετάρτη αργά το βράδυ ξέροντας ότι αύριο δεν έχει σχολείο και παίζοντας με τα παιδιά της γειτονιάς μέχρι το πρωί. Έχεις μοιραστεί ένα φιλί με κάποια με κρύα μαγουλάκια και μυτούλα και μετά κάνατε αγγελάκια στο χιόνι. Έχεις σκεπαστεί με μια κουβέρτα και κρατάς ένα φλιτζάνι ζεστό κακάο κοιτάζοντας τις σπίθες της φωτιάς στο μαυρισμένο από τον χειμωνιάτικο καπνό τζάκι, ίσως να ήταν Χριστούγεννα βράδυ...
Την άνοιξη, έχεις βρεθεί σε ένα λιβάδι από αγριολούλουδα στις παρυφές της Ακρόπολης μαζί με μια αγαπημένη σου, να κυλίεστε και από πάνω σας η γύρη να σκεπάζει τον έρωτα σας. Περπατάς πολύ και ανακαλύπτεις μέρη που δεν ήξερες ότι υπήρχαν. Γνωρίζεις κόσμο, γειτονιές... Είσαι χαρούμενος και ρομαντικός...
Έχεις βρεθεί το φθινόπωρο, στεναχωρημένος και πικραμένος, με την άχαρη μουντίλα, με τα πρόσφατα λάθη, με ανεκπλήρωτους έρωτες και καινούργια πάθη, να περπατάς σέρνοντας στο διάβα σου τα φύλα δέντρων και την βροχή σαν καταρράκτη να κυλά στο πρόσωπο σου και να μπερδεύει το μυαλό σου...
Έχεις ονειρευτεί ένα μέλλον γεμάτο αισιοδοξία. Έχεις νιώσει πως το τέλος πλησιάζει. Έχεις κοιτάξει την άβυσσο με τα μάτια και έχεις πηδήξει από τα 5.500 πόδια με μόνη συντροφιά ένα πανί δεμένο σε σκοινιά...
Έχεις ζήσει τόσα πολλά και σύγχρονος τόσα λίγα που θα ήταν λάθος σου να τα αφήσεις όλα πίσω σου για μια δουλειά 9-5. Για μια καθημερινότητα αδράνειας, για τα ανέκφραστα πρόσωπα στο γραφείο, για να μην πληρώνεσαι όταν πρέπει, για να τσακώνεστε με το άλλο σου μισό και στο τέλος να πεθάνεις... Με ένα παράπονο για όλα τα χρόνια που περάσανε και έμεινες στάσιμος...
Για αυτό παράτα τα όλα! Το μόνο που χρειάζεται είναι μια ανοικτή καρδιά, ένα σακίδιο στον ώμο και μια χούφτα όνειρα! Να γνωρίσεις τον κόσμο, να κάνεις νέους φίλους και τέλος να ωριμάσεις ζώντας σε ένα τώρα γεμάτο περιπέτειες, χωρίς να σε νοιάζει ο δρόμος που θα σε βγάλει.
Άνοιξε τα φτερά σου φίλε μου καλέ. Στόχευσε κάπου ψηλά και πετά. Καλύτερα να καείς όπως ο Ίκαρος από τον ήλιο πάρα να κλειστείς σε μια σπηλιά γεμάτη σκιές ειδώλων!
Ζήσε, αγαπά, μάθε και μοιρασου γνώσεις και εμπειρίες με όσο περισσότερο κόσμο μπορείς! Ήρθες εδώ για να δώσεις και όχι να πάρεις μαζί σου...
Ζήσε, αγαπά, μάθε και μοιρασου γνώσεις και εμπειρίες με όσο περισσότερο κόσμο μπορείς! Ήρθες εδώ για να δώσεις και όχι να πάρεις μαζί σου...
-GeorgiosL
0 comments :
Δημοσίευση σχολίου