Παράγει κάποιο έργο ο ΟΗΕ?

Η καταστροφή των χημικών στα ανοιχτά της Κρήτης έχει επαναφέρει στο προσκήνιο την ελαττωματική λειτουργία του ΟΗΕ σε κάποια τόσο σημαντικά θέματα. Όταν τελείωσε ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος το 1945,οι νικητές του δευτέρου παγκοσμίου

αποφάσισαν να δημιουργήσουν ενα οργανισμό που να λύνει τα προβλήματα των χωρών

χωρίς να χρειάζεται οι τελευταίες να σηκώσουν τα όπλα. Έτσι δημιούργησαν τον

Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών (UN) που έχει σαν αρμοδιότητα να διευθετεί τις διαφορές μεταξύ των κρατών. Ακουγόταν τόσο ωραίο τότε όπως ακούγεται τώρα. Αν δεν είχε αποδειχθεί οτι

απο την γέννηση του ήταν προβληματικός και εξυπηρετούσε τα συμφέροντα των

νικητών του Β παγκοσμίου πολέμου.

Ο Οργανισμός Ηνωμένων εθνών αποτελείται απο όλα περίπου τα κράτη της Γης (όλα τα κράτη

της Γής εαν δεν θεωρήσουμε κράτος την Βόρειο Κορέα) και συνεδριάζει στην Νεα Υόρκη (άρα μπορούμε να σκεφτούμε ποιούς κυρίως εξυπηρετεί ο UN). Δεν έχουν όμως όλα τα κράτη τα ίδια δικαιώματα στις ψηφοφορίες. Τα πέντε κράτη (Γαλλία, ΗΠΑ, Ρωσία, Ηνωμένο Βασίλειο, Κίνα) έχουν το δικαίωμα veto. Τι σημαίνει αυτό; Ότι εάν ένα από αυτά τα κράτη ασκήσει veto, ο UN δεν μπορεί να λάβει απόφαση. Λόγω συμφερόντων λοιπόν αρκετές φορές ο UN δεν καταλήγει σε καμία απόφαση αρκεί μια χώρα απο τις πέντε να ασκήσει veto. Ακούγεται λιγο κλαϊν αλλά όπως θα δούμε παρακάτω ο UN αποδεικνύεται τελείως άχρηστος σε πολυ σοβαρές κρίσεις που καλείται να αντιμετωπίσει.



-Βιασμοί παιδιών

Πολλές χώρες κατά την διάρκεια πολέμων έχουν ζητήσει την στρατιωτική βοήθεια του ΟΗΕ

για την προστασία του πληθυσμού. Μια έρευνα που έγινε σε περιοχές όπως η Βοσνία, Κόσοβο και Ταϊτή διαπιστώθηκε αύξηση των βιασμών παιδιών απο δυνάμεις των Κυανόκρανων (οι στρατιώτες του UN).

Κανονικά τέτοια εγκλήματα θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν απο τις κρατικές αρχές. Αλλά εκεί υπάρχει μια ανόητη ασφαλιστική δικλείδα. Οι κυανόκρανοι δεν μπορούν να δικαστούν απο τις αρχές της χώρας στην οποία βρίσκονται καθώς προστατεύονται απο διπλωματική ασυλία. Έτσι

τέτοιες κτηνωδίες έχουν παραμείνει χωρίς τιμωρία καθώς οι υπεύθυνοι καλύφθηκαν απο αξιωματούχους του UN.

-Οι κόκκινοι Χμερ.

Έχετε ακούσει για τον Πωλ Ποτ; Ο Πωλ Ποτ ήταν ηγέτης των Ερυθρών Χμερ στην Καμπότζη. Ο συγκεκριμένος σχιστομάτης Σταλιν ( ή αν προτιμάτε πρωτοξάδελφος του Μαο) είχε το δικό του όραμα για το πως μπορείς να εφαρμόσεις τον κομμουνισμό σε μια χώρα. Όταν οι Κόκκινοι Χμερ ανέλαβαν την εξουσία εξόρισαν όλο τον πληθυσμό των πόλεων στην ύπαιθρο, όπου τους ανάγκασαν (όχι με επιχειρήματα αλλά με την βία προφανώς) να φυτεύουν ρύζι. Ο Πωλ Ποτ σιχαινόταν τους διανοούμενους,μορφωμένους, Βιετναμέζους, Χριστιανούς, Κινέζους οπότε όπως και όλη η παρέα των ομοϊδεατών του (Στάλιν, Μαο κλπ) τους εξόντωσε μαζικά. Φυσικά δεν ήταν ρατσιστής ο άνθρωπος και σκότωνε όσους απλά δεν φαινόντουσαν πολύ πρόθυμοι για να συμμετάσχουν στο κομμουνιστικό του Παράδεισο. Υπολογίζετε οτι μέσα σε τέσσερα χρόνια σκότωσε περίπου το 33% όλων των κατοίκων της Καμπότζης.

Το 1979 οι Βιετναμέζοι επιτέθηκαν στην Καμπότζη και έριξαν την κυβέρνηση του Πωλ Ποτ. Όμως ο UN δεν αναγνώρισε την νεα κυβέρνηση σαν την νόμιμη κυβέρνηση της Καμποτζης μέχρι το 1994. Ο λόγος πολύ απλά ήταν οτι το Βιετνάμ δεν τα πήγαινε καλά με τους Αμερικανούς, που λίγο πριν είχε εκδιώξει από το έδαφος του.

-Ψυχρός πόλεμος

Μετά τις κτηνωδίες του 2ου παγκοσμίου πολέμου το 1948 δημιουργήθηκε η Διεθνής αμνηστία που είχε ως σκοπό να προστατεύσει τα ατομικά δικαιώματα καθώς και η Επιτροπή ενάντια στις Γενοκτονίες που ήταν υποχρεωτική για όλα τα μέλη του UN.
Κάπου εκεί ο Στάλιν σαν τον Cartman είπε “Screw you guys, I am going to Moscow”. Η Σοβιετική ένωση καταδίκασε όλες τις συμφωνίες αυτές ως “καπιταλιστικά μεθοδεύματα” και συνέχισε την καταπίεση της στην μισή υφήλιο. Ο Στάλιν χαρούμενος που ο Χίτλερ δεν τον εκθρόνισε, συνέχισε να στέλνει κόσμο στα Γκουλάγκ και στον άλλο κόσμο. Όσα κινήματα έγιναν κατά την διάρκεια του ψυχρού πολέμου απο τους λαούς που βρισκόντουσαν στον σοβιετικό παράδεισο, διαλύθηκαν βίαια χωρίς ο UN να κουνήσει το δακτυλάκι του για να βοηθήσει αυτούς τους λαούς.

-Σρεμπρένιτσα

Κατά την διάρκεια του Εμφυλίου πολέμου στην Γιουγκοσλαβία οι “αδελφοί” μας οι Σέρβοι προχώρησαν στην μεγαλύτερη σφαγή αμάχων μετά τον δεύτερο παγκόσμιο σε ευρωπαϊκό έδαφος.

Η πόλης της Σρεμπρένιτσα είχε κηρυχθεί ασφαλής απο τον UN και την φύλαξη της είχαν

αναλάβει Ολλανδοί στρατιώτες.

Το 1995 οι Σέρβοι κατέλαβαν την πόλη χωρίς φυσικά οι μαστούρηδες Ολλανδοί να αμυνθούν καθόλου. Διαπιστώνοντας οτι οι Σέρβοι δεν είχαν έρθει να πούν τα ορθόδοξα κάλαντα, οπισθοχώρησαν στο στρατόπεδο του UN χωρίς να μπουν καν στον κόπο να δεχθούν τους Βόσνιους που συνωστίζονταν απέξω γιατί γνώριζαν τι θα επακολουθήσει.

Οι Σέρβοι αφού χώρισαν τους άντρες/αγόρια απο τις γυναίκες, σκότωσαν περίπου 8.000 Βόσνιους και πέταξαν τα πτώματα τους σε ομαδικούς τάφους. Στην σφαγή αυτή συμμετείχαν και 10 Έλληνες της Ελληνικής Εθελοντικής Φρουράς οι οποίοι ανάρτησαν σημαία της Βεργίνας, Ελλάδας και του Βυζαντίου δίπλα απο την Σερβική. Αθάνατη ελληνική λεβεντιά...

Εκτός της τεράστιας αναλγησίας του UN να στείλει στρατεύματα στην περιοχή η δίκη για τα

εγκλήματα αυτά ανακοίνωσε την απόφαση της 12 χρόνια μετά (το 2007). Ακόμα και τότε

υπόλογη δεν ήταν η ηγεσία της τότε Γιουγκοσλαβίας αλλά η σημερινή (!) εξασφαλίζοντας μια

“αμνησία” σε όσους είχαν προβεί στις κτηνωδίες αυτές.

Όσο για τους Έλληνες που συμμετείχαν σε αυτό το αιματηρό και κτηνώδες πάρτι; Μην ανησυχείτε γιατί από το 2006 έχει ξεκινήσει εισαγγελική έρευνα για αυτό το θέμα. Ελπίζω να

ζω όταν τελικά βγει το πόρισμα.

-Ρουάντα

Η Ρουάντα στις αρχές του 1990 βρισκόταν στο έλεος ενός εμφυλίου μεταξύ των Τούτσι και των Χούτου. Οι λόγοι που μια τέτοια διαμάχη ξεκίνησε αναφέρονται πολύ λεπτομερώς στο βιβλίο του Jared Diamond Collapse.
Κατά την διάρκεια του εμφυλίου η γενοκτονία των Τούτσι απο τους Χούτου ήταν αναμενόμενη. Οι Χούτου είχαν προμηθευθεί χιλιάδες ματσέτες και ραδιοφωνικά διαγγέλματα καλούσαν κάθε Χούτου να σκοτώσει “τις κατσαρίδες Τούτσι”.

Ο UN έστειλε δυνάμεις για να επιβάλλει την τάξη αλλά χωρίς κανένα στρατιωτικό σχεδιασμό. Οταν τελικά οι συμμορίες Χούτου άρχισαν να εξολοθρεύουν Τούτσι (και αρκετές φορές Χούτου που προστάτευαν Τούτσι) οι δυνάμεις του UN δεν έκαναν απολύτως τίποτα. Χαρακτηριστική ήταν η εγκατάλειψη ενός σχολείου που είχαν βρει καταφύγιο οι Τούτσι από τους κυανόκρανους . Λίγο αργότερα ομάδες εξαγριωμένων Χούτου επιτέθηκαν στο σχολείο με αποτέλεσμα να φονευθούν όλοι σχεδόν οι Τούτσι.

Περίπου ένα εκατομμύριο κάτοικοι της Ρουάντα σκοτώθηκαν σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα (περίπου το 20%) και πολύ περισσότεροι αναγκάστηκαν να διαφύγουν σε γειτονικά κράτη. Όλα αυτά ήταν αποτέλεσμα της ανικανότητας του UN να παίξει τον ρόλο για τον οποίο είναι προορισμένος.

Τα παραπάνω είναι μερικά μόνο παραδείγματα για την ανικανότητα του UN να επιτελέσει τον σκοπό του. Λόγω της δομής του είναι πειθήνιο όργανο των 5 μονίμων μελών και αυτό τον εμποδίζει να δράσει σε πολεμικές συρράξεις όπως της Συρίας (η Κίνα και η Ρωσία ασκούν Βέτο στην στρατιωτική παρέμβαση του UN στην περιοχή προκειμένου να προστατευθούν οι άμαχοι). Ακόμα και εάν τα 5 μόνιμα μέλη συμφωνούν,η στρατιωτική του οργάνωση επαφίεται όχι σε κεντρικό σχεδιασμό αλλά στο κράτος του οποίου οι δυνάμεις έχουν αναπτυχθεί στην περιοχή.

Είναι απορίας άξιο γιατί ο κόσμος πιστεύει ακόμα στις ικανότητες του UN...

                                                                                                        -Τάδε, έφη

SHARE SHARE SHARE

G L Laurentis

I love creative writing. I start a story without any planning and end it when i feel its time to move to another story. You can say I improvise almost everything. Well when I say everything I mean everything. Life is all about small or big incidents that move you forth or back. So without further ado, welcome and enjoy your stay!