Δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ στην περίπτωση του Βαγγέλη Γιακουμάκη.
Για όσους δεν ξέρουν, είναι το παιδί απο την Κρήτη που σπούδαζε στα Γιάννενα και εξαφανίστηκε στις 6 Φεβρουαρίου. Σύμφωνα με τις πρώτες έρευνες ο νεαρός ήταν θύμα ανελέητου εκφοβισμού/τραμπουκισμού απο άλλους συμφοιτητές του. Ανελέητα καψώνια, σεξιστικές ύβρεις απο υποτίθεται σκληραγωγημένους "κρητικούς" που του αμαύρωσαν την ζωή.
Ελλείψει ψυχολόγων και άλλων μέσων υποστήριξης ο νεαρός εξαφανίστηκε απο το σπίτι του αφήνοντας πίσω κινητό τηλέφωνο,ταυτότητα,κλειδιά. Μέχρι στιγμής οι έρευνες είναι άκαρπες και είναι αρκετά πιθανό ο Βαγγέλης Γιακουμάκης να έχει δώσει τέλος στην ζωή του. Η αυτοκτονία θεωρείται πράξη δειλίας απο μερικούς, λέγοντας οτι πρέπει να μπορείς να αντισταθείς σε οποιοδήποτε τέτοιο τραμπουκισμό. Τέτοιες δηλώσεις "δικαιολογούν" το αρρωστημένο περιβάλλον στο οποίο βρισκόταν ο Βαγγέλης αλλά και ο κάθε Βαγγέλης. "Δεν φταίει που σε τραμπουκίζουν οι συμμαθητές του, εσυ φταίς που είσαι αδύναμος" δηλαδή.
Το bullying (ελληνιστή,τραμπουκισμός) είναι μια συνήθης πρακτική στα σχολεία και στην κοινωνία γενικότερα. Ελλείψει κοινωνικών λειτουργών και ψυχολόγων, τα περισσότερα θύματα του τραμπουκισμού κλείνονται στον εαυτό τους με αρκετές φορές ολέθρια αποτελέσματα για θύματα (αυτοκτονούν ή έχουν ψυχολογικά προβλήματα για την υπόλοιπη ζωή τους).
Για να είσαι θύμα bullying δεν χρειάζεται να είσαι "ιδιαίτερος". Αρκεί να είσαι λιγότερο ΟΡΚ απο το μέσο ελληνάρα. Αρκεί να είσαι λίγο πιο ευαίσθητος, λιγότερο κοινωνικός (να μην συμμετάσχεις σε τυπικά Ελληναράδικες δραστηριότητες όπως ποδόσφαιρο) και να μην έχεις την νοοτροπία "Οτι δεν μου αρέσει,το χτυπάω".
Οι συμπεριφορές bullying ενθαρρύνονται τις περισσότερες φορές απο την οικογένεια. Στην τυπικά φαλλοκρατική οικογένεια, το κάθε αρσενικό πρέπει να είναι σκληρό για να μπορεί να αντέξει στην κοινωνία έξω. Πηγαίνοντας το παιδί σχολείο, αναπαράγει τις αυτές τις τυπικά φαλλοκρατικές συμπεριφορές. Μπορείτε να διαβάσετε χιλιαδες άρθρα ή να μιλήσετε με τους ειδικούς (κοινωνικούς λειτουργού ή ψυχολόγους) που θα σας αναλύσουν πιο εμπεριστατωμένα το φαινόμενο αυτό.
Το πολύ δύσκολο σε αυτές τις περιπτώσεις ειναι να παραδεχτείς οτι είσαι θύμα. Γιατί σε μια κοινωνία που σου επιβάλλει να είσαι ανώτερος απο τον άλλο, είναι εξαιρετικά δύσκολο για κάποιο άνθρωπο να παραδεχτεί οτι έχει πέσει θύμα βίας,γιατί κάτι τέτοιο στο σαπισμένο κοινωνικό υποσυνείδητο σε κατατάσσει ως "αδύναμο κρίκο".
Μην πέφτετε λοιπόν απο τα σύννεφα όταν ακούτε τέτοια περιστατικά. Είναι κυριολεκτικά θέμα τύχης οτι κάποια απο αυτά γίνονται γνωστά και δεν θάβονται όπως αυτό στην Αμάρυνθο. Αυτό για να μην θιχτεί ο ξιπασμένος αρχοντοχωριάτης μπουρζόβλαχος, που θέλει να κρατά το μέτωπο του καθαρό στην τοπική ορκ κοινωνία.Να σας θυμίσω την περίπτωση της Αμάρυνθου;
"Η Αμάρυνθος είναι ενα χωρίο στην Εύβοια που “συγκλονίστηκε” απο ενα ομαδικό βιασμό βουλγάρας μαθήτριας απο τέσσερις συμμαθητές της. Ο βιασμός έλαβε μέρος στις τουαλέτες του σχολείου όπου συμμαθήτριες της κοπέλας κατέγραψαν τον βιασμό σε κινητό. Η κοπέλα εν συνεχεία πήγε με την μητέρα της στο αστυνομικό τμήμα όπου απλά δεν έγινε πιστευτή. Όμως το βίντεο του βιασμού διέρρευσε και τελικά το έγκλημα βγήκε στην επιφάνεια. Το πρώτο που προσπάθησαν οι άθλιοι κάτοικοι του χωριού ήταν να την βγάλουν καθαρή οι εγκληματίες. “Τους έθιγε τον ανδρισμό τους;Τι να κάνουν τα παιδιά” είπε ενας συμμαθητής τους. “Αν σταματήσετε εσεις οι δημοσιογράφοι τα παιδιά θα γυρίσουν στο σχολείο.Κι αν έγινε βιασμός δεν πειράζει. Μικρά είναι θα ξεχάσουν.” είπε ενας έμπορος της περιοχής. Μια ομάδα ψυχολόγων πήγε στο χωριο για να βοηθήσει την μαθήτρια και δέχθηκε επίθεση απο τους κατοίκους της περιοχής και ένας απο τους ψυχολόγους ξυλοκοπήθηκε. Κερασάκι στην τούρτα ήταν η ποινική δίωξη της μαθήτριας με το αδίκημα της ψευδορκίας."
Επανερχόμενος στην περίπτωση του Βαγγέλη, δεν διαφέρει απο την περίπτωση του μικρού Άλεξ ή της κοπέλας στην Αμάρυνθο. Ο κληρονομικός τραμπουκισμός διεκδικεί τα θύματα του με αυστηρή συνέπεια καθημερινά. Το ελάχιστο που μπορεί να γίνει στην περίπτωση του Βαγγέλη Γιακουμάκη είναι να καταδικαστούν οι υπεύθυνοι "άντρακλες" και να γνωστοποιηθούν τα ονόματα τους (όπως φυσικά και των οικογενειών τους). Όταν στα είκοσι σου κάνεις τέτοια βασανιστήρια στον άλλο για πλάκα τότε είσαι το λιγότερο εγκληματίας.
Για όσους δεν ξέρουν, είναι το παιδί απο την Κρήτη που σπούδαζε στα Γιάννενα και εξαφανίστηκε στις 6 Φεβρουαρίου. Σύμφωνα με τις πρώτες έρευνες ο νεαρός ήταν θύμα ανελέητου εκφοβισμού/τραμπουκισμού απο άλλους συμφοιτητές του. Ανελέητα καψώνια, σεξιστικές ύβρεις απο υποτίθεται σκληραγωγημένους "κρητικούς" που του αμαύρωσαν την ζωή.
Ελλείψει ψυχολόγων και άλλων μέσων υποστήριξης ο νεαρός εξαφανίστηκε απο το σπίτι του αφήνοντας πίσω κινητό τηλέφωνο,ταυτότητα,κλειδιά. Μέχρι στιγμής οι έρευνες είναι άκαρπες και είναι αρκετά πιθανό ο Βαγγέλης Γιακουμάκης να έχει δώσει τέλος στην ζωή του. Η αυτοκτονία θεωρείται πράξη δειλίας απο μερικούς, λέγοντας οτι πρέπει να μπορείς να αντισταθείς σε οποιοδήποτε τέτοιο τραμπουκισμό. Τέτοιες δηλώσεις "δικαιολογούν" το αρρωστημένο περιβάλλον στο οποίο βρισκόταν ο Βαγγέλης αλλά και ο κάθε Βαγγέλης. "Δεν φταίει που σε τραμπουκίζουν οι συμμαθητές του, εσυ φταίς που είσαι αδύναμος" δηλαδή.
Το bullying (ελληνιστή,τραμπουκισμός) είναι μια συνήθης πρακτική στα σχολεία και στην κοινωνία γενικότερα. Ελλείψει κοινωνικών λειτουργών και ψυχολόγων, τα περισσότερα θύματα του τραμπουκισμού κλείνονται στον εαυτό τους με αρκετές φορές ολέθρια αποτελέσματα για θύματα (αυτοκτονούν ή έχουν ψυχολογικά προβλήματα για την υπόλοιπη ζωή τους).
Για να είσαι θύμα bullying δεν χρειάζεται να είσαι "ιδιαίτερος". Αρκεί να είσαι λιγότερο ΟΡΚ απο το μέσο ελληνάρα. Αρκεί να είσαι λίγο πιο ευαίσθητος, λιγότερο κοινωνικός (να μην συμμετάσχεις σε τυπικά Ελληναράδικες δραστηριότητες όπως ποδόσφαιρο) και να μην έχεις την νοοτροπία "Οτι δεν μου αρέσει,το χτυπάω".
Οι συμπεριφορές bullying ενθαρρύνονται τις περισσότερες φορές απο την οικογένεια. Στην τυπικά φαλλοκρατική οικογένεια, το κάθε αρσενικό πρέπει να είναι σκληρό για να μπορεί να αντέξει στην κοινωνία έξω. Πηγαίνοντας το παιδί σχολείο, αναπαράγει τις αυτές τις τυπικά φαλλοκρατικές συμπεριφορές. Μπορείτε να διαβάσετε χιλιαδες άρθρα ή να μιλήσετε με τους ειδικούς (κοινωνικούς λειτουργού ή ψυχολόγους) που θα σας αναλύσουν πιο εμπεριστατωμένα το φαινόμενο αυτό.
Το πολύ δύσκολο σε αυτές τις περιπτώσεις ειναι να παραδεχτείς οτι είσαι θύμα. Γιατί σε μια κοινωνία που σου επιβάλλει να είσαι ανώτερος απο τον άλλο, είναι εξαιρετικά δύσκολο για κάποιο άνθρωπο να παραδεχτεί οτι έχει πέσει θύμα βίας,γιατί κάτι τέτοιο στο σαπισμένο κοινωνικό υποσυνείδητο σε κατατάσσει ως "αδύναμο κρίκο".
Μην πέφτετε λοιπόν απο τα σύννεφα όταν ακούτε τέτοια περιστατικά. Είναι κυριολεκτικά θέμα τύχης οτι κάποια απο αυτά γίνονται γνωστά και δεν θάβονται όπως αυτό στην Αμάρυνθο. Αυτό για να μην θιχτεί ο ξιπασμένος αρχοντοχωριάτης μπουρζόβλαχος, που θέλει να κρατά το μέτωπο του καθαρό στην τοπική ορκ κοινωνία.Να σας θυμίσω την περίπτωση της Αμάρυνθου;
"Η Αμάρυνθος είναι ενα χωρίο στην Εύβοια που “συγκλονίστηκε” απο ενα ομαδικό βιασμό βουλγάρας μαθήτριας απο τέσσερις συμμαθητές της. Ο βιασμός έλαβε μέρος στις τουαλέτες του σχολείου όπου συμμαθήτριες της κοπέλας κατέγραψαν τον βιασμό σε κινητό. Η κοπέλα εν συνεχεία πήγε με την μητέρα της στο αστυνομικό τμήμα όπου απλά δεν έγινε πιστευτή. Όμως το βίντεο του βιασμού διέρρευσε και τελικά το έγκλημα βγήκε στην επιφάνεια. Το πρώτο που προσπάθησαν οι άθλιοι κάτοικοι του χωριού ήταν να την βγάλουν καθαρή οι εγκληματίες. “Τους έθιγε τον ανδρισμό τους;Τι να κάνουν τα παιδιά” είπε ενας συμμαθητής τους. “Αν σταματήσετε εσεις οι δημοσιογράφοι τα παιδιά θα γυρίσουν στο σχολείο.Κι αν έγινε βιασμός δεν πειράζει. Μικρά είναι θα ξεχάσουν.” είπε ενας έμπορος της περιοχής. Μια ομάδα ψυχολόγων πήγε στο χωριο για να βοηθήσει την μαθήτρια και δέχθηκε επίθεση απο τους κατοίκους της περιοχής και ένας απο τους ψυχολόγους ξυλοκοπήθηκε. Κερασάκι στην τούρτα ήταν η ποινική δίωξη της μαθήτριας με το αδίκημα της ψευδορκίας."
Επανερχόμενος στην περίπτωση του Βαγγέλη, δεν διαφέρει απο την περίπτωση του μικρού Άλεξ ή της κοπέλας στην Αμάρυνθο. Ο κληρονομικός τραμπουκισμός διεκδικεί τα θύματα του με αυστηρή συνέπεια καθημερινά. Το ελάχιστο που μπορεί να γίνει στην περίπτωση του Βαγγέλη Γιακουμάκη είναι να καταδικαστούν οι υπεύθυνοι "άντρακλες" και να γνωστοποιηθούν τα ονόματα τους (όπως φυσικά και των οικογενειών τους). Όταν στα είκοσι σου κάνεις τέτοια βασανιστήρια στον άλλο για πλάκα τότε είσαι το λιγότερο εγκληματίας.
0 comments :
Δημοσίευση σχολίου