Το φαινόμενο του Μεσσιανισμού στις Δυτικές κοινωνίες



Ένα απο τα πλέον χαρακτηριστικά των σύγχρονων δυτικών κοινωνιών, που μπορεί να αναγνωρίσει όποιος έχει ζήσει μέσα σε αυτές είναι η πίστη πως ένας άνθρωπος μπορεί να αλλάξει όλα τα μύρια κακά που βιώνει. Αυτό είναι φανερό σε οποιοδήποτε πεδίο κοιτάξεις. Από την καθημερινή ζωή μέχρι και σε πολιτικό επίπεδο. το φαινόμενο αυτό καλείται Μεσσιανισμός.

Ένας πιό επίσημος όρος που μπορεί να δοθεί επίσης, είναι ο εξής: Με τον όρο "Μεσσιανισμός χαρακτηρίζεται γενικότερα το σύνολο των παραδόσεων που ανέπτυξαν διάφοροι λαοί, οι οποίες και αποτέλεσαν ή συνεχίζουν να αποτελούν πίστη για την έλευση κάποιου Λυτρωτή - με την έννοια του Μεσσία -, ως απεσταλμένου από τον Θεό της πίστεώς τους, που θα τους απαλλάξει από διάφορα δεινά."




Συναντάται και ως ηγέτης ή super ήρωας. Ο καθένας μπορεί να του δώσει την ονομασία που θέλει. Η ουσία όμως είναι πως τον έχεις κατα νου ως "καλύτερο" απο εσένα που θα μπορέσει να δώσει τέλος στην μιζέρια και στα προβλήματά σου. Πολλές φορές έχει αποδειχθεί το αντίθετο. Ο κόσμος όμως γιατί συνεχίζει να περιμένει τον "Μεσσία";

Προσοχή όμως ο Μεσσίας δεν διαφοροποιείται από εμάς. Ουσιαστικά είναι μία συνέχεια του εαυτού μας. Ίσως μία καλύτερη εκδοχή του εαυτού με τις ίδιες συνήθειες και ιδέες. Είναι δηλαδή κάτι όχι μόνο στάσιμο όχι μόνο μη διαφορετικό άλλα παρατείνει την παθητικότητα και την μοιρολατρία με αποτέλεσμα η εξουσία και οι σχέσεις της με τον κόσμο να παραμένουν στάσιμες.

Είναι μια βαθιά οπισθοδρομική και συντηρητική αντίληψη που έχει ως βάση τον πολίτη ο οποίος δεν μπορεί να επωμιστεί τις συνέπειές των πράξεων του. Ένα ακόμα χαρακτηριστικό είναι πως ο πολίτης δεν αντιλαμβάνεται πλήρως τις ευθύνες που έχει απέναντι στο κοινωνικό σύνολο. Είτε επειδή δεν "μπορεί" να αντεπεξέλθει σε αυτές, είτε επειδή δεν "μπορεί" να έρθει σε άμεση σύγκρουσή με τις δυνάμεις που ουσιαστικά των θέλουν γονατιστό και που είναι εύκολο να τον συντρίψουν. Αφού λοιπόν δεν θέλει να παλέψει για το αύριο του περιμένει υπομονετικά τον Μεσσία να τον βοηθήσει αφού η σωτηρία θα έρθει ούτως η άλλως.

Σαν αποτέλεσμα έχει τις αμέτρητες υποχωρήσεις, υποσχέσεις πως αν το κεφάλι είναι σκυφτό και κάνει την δουλειά του τότε θα είμαστε καλύτερα, ή και επιχειρηματολογίες τέτοιων ανθρώπων τύπου "άλλα κράτη επειδή κρατούν το κεφάλι τους σκυφτό (Σ.Σ. και έχουν ξεφτιλιστεί οι έννοιες ανθρώπινα δικαιώματα στην ουσία, όχι στα χαρτιά) έχουν προοδεύσει". Πολλές φορές συναντάται και ως ένα μικρό βολεματάκι "αφού με βόλεψε σε κάτι τον υποστηρίζω εσσαϊ γιατί είναι σωστός" (ως μεσσίας άλλωστε).



Απαντώντας στο προηγούμενο ερώτημά μου, γιατί ο κόσμος συνεχίζει να πιστεύει σε μεσσίες και δεν δρά, θα μιλήσω για τον δυτικό πολιτισμό, μιάς και είμαστε πιό "εξελιγμένοι" (γκουχου γκουχου).

Πρωταρχικό αίτιο του μεσσιανισμού είναι οι προκαταλήψεις που έχει ο κόσμος και η γενική αμάθεια που τον περιβάλλει. Έτσι ο άνθρωπος γίνετε πιο δεκτικός σε αρνητικά εξωτερικά ερεθίσματα, εννοώντας φυσικά χώρους όπως αθλητισμός (οπαδισμος), μόδα (ανεξέλεγκτος καταναλωτισμός) και άλλους εκτός του παραδοσιακού της θρησκείας. έχοντας λοιπόν προσωπικότητες του lifestyle ως είδωλα αφήνονται να γίνουν έρμαια σε κάθε μορφής εκμετάλλευση.

Άλλη μία βασική αιτία που εξηγεί τον μεσσιανισμό είναι η "εύκολη λύση των προβλημάτων", πως κάποιος εκτός του εαυτού σου θα δώσει λύση στα προβλήματα σου. Στην περίπτωση μας αυτός που λύνει τα προβλήματά μας είναι ένας χαρισματικός ηγέτης.

Στο εκπαιδευτικό σύστημα μπορείς να προσάψεις πολλά, με τον μεσσιανισμό μαζί. Η μη σωστή ικανότητα του εκπαιδευτικού συστήματος να πλάσει ανθρώπους με δυνατή προσωπικότητα, ωστε να καταλάβουν τις δυνατότητές τους, έχει ως αποτέλεσμα να χειραγωγούνται και ακολούθως να εξαπατώνται πάρα πολύ εύκολα.

Σε όλα τα προηγούμενα προστίθεται και η έλλειψη πολιτικής συνείδησης στο άτομο. Δηλαδή το πολιτικό αντίκτυπο των πράξεών του σε κοινωνικό επίπεδο, ή μάλλον των απραξίας. Το άτομο δεν βασίζεται στις δικές του δυνατότητες αλλά ούτε και σε κάποια συλλογική προσπάθεια επίλυσης κάποιων κοινών προβλημάτων.

Σε όλα αυτά μπορεί να συμπεριληφθεί και η "κακή πολιτική ζωή" του τόπου με τα αντίστοιχα διδάγματά της. Όπως ο αρχηγισμός (βλέπε Ε. Βενιζέλος, Α. Παπανδρέου, Α. Σαμαράς και πολλοί άλλοι), η προσωπική ιδιοτέλεια, λαϊκισμός και δημαγωγία καθώς και η υπερβολική φιλοδοξία των εκάστοτε αρχηγών. Όλα αυτά δημιουργούν ανθρώπους με μηδενική πολιτική συνείδηση που δεν αντιλαμβάνονται το μέγεθος των ευθυνών του.

Φυσικά η θρησκεία δεν θα μπορούσε να μείνει έξω από αυτό μιας και είναι ο πρώτος διδάξας. Η θρησκεία δημιουργεί λανθάνοντα πλαίσια - τρόπους ζωής- των πολιτών όπου πρέπει να κινούνται απαραιτήτως μέσα σε αυτά τα όρια για να ευχαριστήσουν την "ανώτερη δύναμη", και συνεπώς να τους δοθεί μέσω αυτής μία διέξοδο στα προβλήματά τους. Το χειρότερο όμως είναι πως αν παρεκκλίνει κάποιος από αυτό το πλαίσιο μη συνειδητά, του έμφυτουν ενοχές και ευθύνες που τον καθηλώνουν ανήμπορο.

Είναι πολλά τα αίτια του μεσσιανισμού, με ρίζες που φτάνουν μέχρι και τον πυρήνα της γης. Σε αυτά μπορούν επίσης συνοπτικά να αναφερθεί πως είναι και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης όταν προβάλλουν και μυθοποιούν έντεχνα κάποιον πολιτικό ως τον μόνο ικανό να σώσει ένα κράτος.

Κλείνοντας λοιπόν θα ήθελα να προσθέσω μια προσωπική νότα στα γεγονότα των τελευταίων ημερών που παρακολουθώ. Ας κοιτάξει κανείς τι συμβαίνει αυτήν την στιγμή στην Ελλάδα όσον αφορά το πολιτικό πλαίσιο σχετικά με τις διαπραγματεύσεις της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής ένωσης, και ας καταλάβει πως το καθήκον του ενεργού πολίτη δεν σταματάει στην κάλπη (αν έχει φτάσει ως εκεί). Πρέπει να καταλάβει την συνέπεια είτε της δράσης του είτε της απάθειας του σε κοινωνικό επίπεδο. Και να μην πιστεύει πως θα τον σώσουν οι εκάστοτε Μεσσίες!

SHARE

Narkissa MacBathory

0 comments :

Δημοσίευση σχολίου