"Στάλιν ίσον Χίτλερ απλά σε κόκκινο." Μια ισότητα που μας την έχουν ταϊσει απο το δημοτικό, για λόγους που μόνο μεγαλύτερος μπορείς να καταλάβεις.Τι ήταν λοιπόν ο κατα κόσμον Σήφης; Ενας δολοφόνος;Μια μηχανή του κιμά; Ο πατερούλης των λαών;
Έχουν γραφτεί πάρα πολλά για τον Στάλιν. Προτιμώ την άποψη οτι ο Στάλιν ήταν παιδί της ανάγκης. Της ανάγκης ενός κράτους να προφυλαχθεί απο τους εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς. Η τεράστια διαφορά με τον Χίτλερ ήταν οτι ο Στάλιν δεν προωθήθηκε απο συμφέροντα στην θέση του (σε αντίθεση με τον Χίτλερ που οι σύμμαχοι μεχρι το 1939 του χαϊδευαν τα αυτιά). Στις αρχές του προηγούμενου αιώνα,η δικτατορία ήταν ενας αποτελεσματικός τρόπος να λύνεις προβλήματα τα οποία η δημοκρατία δεν μπορούσε να λύσει. Η Σοβιετική ένωση δεν ήταν ενα αγαπητό κράτος στον υπόλοιπο κόσμο και δεν είχε κανένα σύμμαχο.
Ωστόσο ο πολιτισμένος κόσμο χρωστάει πάρα πολλά στον Στάλιν έστω και εαν δεν το παραδέχεται. Αυτός και ο κόκκινος στρατός(και οι κομμουνιστές όλου του κόσμου) έσωσαν την Ευρώπη απο το να γίνει ναζιστική. Ακόμα και οι ΗΠΑ που μπήκαν λιγο καθυστερημένα στον πόλεμο δεν θα μπορούσαν να σώσουν την Ευρώπη αν ο Χίτλερ είχε ρίξει στο δυτικό μέτωπο όλες του τις δυνάμεις.
Το τίμημα σε αίμα και...κομμουνισμό ήταν βέβαια τεράστιο. Οι περίφημες Σταλινικές εκκαθαρίσεις έστειλαν στον άλλο κόσμο ενα μεγάλο ποσοστό των παλαιών επαναστατών όπως ο Τρότσκι. Για να σε καθαρίσουν (εκτελεστικό απόσπασμα) ή να σε εκκαθαρίσουν (δηλαδή φθινοπωρινά απογεύματα στα γκουλάγκ) έπρεπε να σε κατηγορήσουν για:
-Άπατρις κοσμοπολιτισμός: Δηλαδή να μην αγαπάς την πατρίδα σου αρκετά. Αντιμαρξιστικότατη κουταμάρα.
-Ιδεαλισμός: Εδω χωράνε τα πάντα. Απο το να σου αρέσει η κλασσική μουσική μέχρι να κάνεις τον σταυρό σου.
-Αντικειμενισμός: Να δίνεις περισσότερη σημασία στις αντικειμενικές συνθήκες και όχι στην "επαναστατική βούληση".
-υποκειμενισμός:Δηλαδή δίνεις μεγάλη σημασία στον εαυτό σου σε βάρος των προηγούμενων συνθηκών. Παράνοια.
-Φορμαλισμός:Άμα είσαι ευγενικός και ακολουθείς κανόνες καλής συμπεριφοράς για παράδειγμα είσαι επικίνδυνος.
-Διανοουμενισμός: Να είσαι μορφωμένος. Το πόσο μορφωμένος βέβαια εξαρτιόταν απο το πόσο αμόρφωτος ήταν ο κατήγορος σου.Αρα για να την γλυτώσεις έπρεπε να είσαι αγράμματος.
Ήταν λοιπόν πανεύκολο να βρεθείς κατηγορούμενος.Αρκεί να σε είχε βάλει κάποιος στο μάτι που τότε στην Σοβιετική ένωση τα μάτια τρεμόπαιζαν.
Λέγεται οτι ο Στάλιν σκότωσε κοντά στα 40 εκατομμύρια κόσμο κατα την διάρκεια της βασιλείας του. Ο αριθμός είναι τόσο τεράστιος που δεν πείθει και πάρα πολύ. Θα έχετε δει σίγουρα φωτογραφίες απο τον λιμό της Ουκρανίας, με ανθρώπους σκελετωμένους,νεκρά παιδιά. Οι φωτογραφίες αυτές διέρρευσαν στην δύση μέσω του αμερικανού δημοσιογράφου T.Walker (που στην πραγματικότητα λεγόταν Robert Green και ήταν ενας πλαστογράφος). Στις πολύ σκληρές φωτογραφίες υπάρχουν ορισμένα "λαθάκια" όπως για παράδειγμα οτι οι στρατιώτες φοράνε στολές του τσαρικού στρατού ή ακόμα και του Αυστροουγγαρικού. Όταν ο robert Green δικάστηκε στις ΗΠΑ ομολόγησε οτι οι φωτογραφίες ήταν πλαστές. Περιττό να πούμε οτι ο Walker δεν είχε πατήσει το πόδι του στην Ουκρανία (όποιοι έχουν απορίες μπορούν να ψάξει τις φωτογραφίες http://gekoudi.blogspot.gr/2014/01/blog-post_24.html). Εκτελέσεις ωστόσο έγιναν κυρίως λόγω της αντίστασης των κουλάκων στην βίαιη κολεκτιβοποίηση του Στάλιν. Οχι πως ο Πατερούλης ήταν μια αθώα περιστέρα αλλά υπήρξε μια υπερβολική διόγκωση των αριθμών αυτών που τώρα οι φασίστες της Ουκρανίας χρησιμοποιούν.
Για να καταλάβουμε τον Στάλιν πρέπει να πάμε πολυ πίσω,γύρω στην εποχή που ο Λενιν ήταν βαριά άρρωστος και υπήρχε το θέμα της διαδοχής του. Πιο πιθανός για την διαδοχή ήταν ο Λεον Τροτσκι ένας εξαίρετος διανοητής που ήταν και αρχηγός του κόκκινου στρατού. Ο Τρότσκι έχασε την μάχη της διαδοχής όταν ο Ζινόβιεφ και ο Καμένεφ μπλόκαραν την διαδοχή του υποστηρίζοντας τον Στάλιν. Λίγο αργότερα οι Ζινόβιεφ και Καμένεφ θα πάνε με την μεριά του Τρότσκι,οταν δουν οτι ο Στάλιν έχει αποκτήσει αρκετή δύναμη. Θα διαγραφούν απο το κόμμα μαζί με τον Τρότσκι αλλά θα γυρίσουν στο κόμμα(οχι όμως ο Τρότσκι) με την ουρα στα σκέλια για να πέσουν τα κεφάλια τους στις δίκες της Μόσχας. Ο Τρότσκι που δεν ήταν οπορτουνιστής όπως οι άλλοι δυο,θα παραμείνει αντισταλινικός μέχρι το τέλος της ζωής του οταν μια αξίνα με την υπογραφή του Πατερούλη θα σφηνωθεί στο κεφάλι του το 1940. Εξαίρετη μορφή ο Τρότσκι, δεν την πάτησε τόσο απο τον Στάλιν αλλά απο τους κλασσικά αστούς πολιτικούς όπως ο Ζινόβιεφ.
Μετά το 1929 ο Στάλιν θα αρχίσει να βλέπει εχθρούς παντού και θα βαράει στα τυφλά. Πριν τον πούμε "παρανοϊκό" πρέπει να θυμηθούμε την εποχή αυτή της Σοβιετικής Ένωσης. Εκείνη την περίοδο η Σοβιετική Ένωση ήταν ο υπ αριθμόν 1 αντίπαλος του δυτικού κόσμου. Είχε προηγηθεί και μια εκστρατεία ενάντια στην Σοβιετική ένωση το 1919 στην οποία συμμετείχε και η Ελλάδα υπο τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Μετά την ήττα των Σπαρτακιστών στην Γερμανία, το όραμα της εξάπλωσης του κομμουνισμού κατέρρευσε. Αντίθετα ο φασισμός στην Μεσόγειο και ο Ναζισμός στην Γερμανία ανέβαιναν με τρομακτική ταχύτητα.Ο Στάλιν τότε σκέφτηκε το εντελώς αντιμαρξιστικό "Σοσιαλισμός σε μια μονο χώρα". Η Σοβιετική Ένωση έγινε ενα κλειστό κράτος, στο οποίο είχαν παρεισφρήσει πολλών ειδών κατάσκοποι. Ποιον λοιπόν να εμπιστευτείς εκει μέσα; "Κανέναν θα πει ο Στάλιν" και θα αρχίσει να στέλνει συντρόφους του στον άλλο κόσμο.
Οι Σταλινικές εκκαθαρίσεις ξεκίνησαν το 1936 αν και η μετανάστευση του Σοβιετικού κομμουνιστικού κόμματος στον άλλο κόσμο είχαν ξεκινήσει πολυ πιο πριν. Η εποχή δεν είναι τοσο τυχαία. Απο το 1933 ο Χίτλερ έχει γίνει καγκελάριος και αρχίζει να ζεσταίνει την πολεμική μηχανή του Ραϊχ. Ο Στάλιν έχοντας υπόψιν του το "Mein Kampf" ξέρει οτι ο Χίτλερ θέλει να πατήσει στην Ουκρανία και αργότερα προς Ρωσία. Ενθυμούμενος την δολοφονική απόπειρα κατα του Λένιν το 1918,άρχισε να πετσοκόβει απο φόβο κυρίως (αντίθετα ο Λαυρέντη Μπέρια, το έκανε απο ευχαρίστηση για αυτό και κανένας δεν διαμαρτυρήθηκε οταν ο Χρουτσώφ τον καθάρισε).
Πάντως δεν είχε λόγο να μην είναι. Οι Αγγλογάλλοι και οι ΗΠΑ υπολόγιζαν οτι ο Χίτλερ θα τους έκανε την χάρη να ξεπαστρέψει την Σοβιετική ένωση για αυτούς. Αυτός είναι και ο λόγος που οι μετέπειτα σύμμαχοι του Στάλιν, αγνόησαν επιδεικτικά την Ναζιστική Γερμανία για πολλά χρόνια. Ο Χίτλερ έδειξε τα δόντια του απο το 1933, αλλά οι σύμμαχοι σιωπούσαν επιδεικτικά. Οι Αμερικανοί απο την άλλη είχαν επενδύσει αρκετά χρήματα στους Ναζιστές της Γερμανίας (ο παππούς του George Bush για παράδειγμα) οπότε δεν έβρισκαν πολύ ενοχλητικό τον Χίτλερ. Χωρίς να χάνει καιρό ο Χίτλερ προσάρτησε πρώτα την Αυστρία και μετά την Τσεχοσλοβακία με τους συμμάχους να μην κάνουν τίποτα, υποθέτοντας οτι ο Χίτλερ θα έκανε μετά επίθεση στην Σοβιετική ένωση.
Ήρθε λοιπόν ο καιρός της Πολωνίας και ο Χίτλερ υπέγραψε το συμφωνο μη επιθέσεως Ριμπεντροπ-Μολότοφ που διχοτομούσε την Πολωνία. Ο μεν Χίτλερ ήθελε το σύμφωνο για να μην εχει δυο μέτωπα όπως στο Α' παγκόσμιο πόλεμο και ο Στάλιν για να κερδίσει χρόνο. Επίσης δεν έτρεφε ιδιαίτερη συμπάθεια ούτε προς την Γαλλία ούτε προς την Αγγλία. "Οτι καλύτερο να πλακώνονται οι καπιταλιστές μεταξύ τους" σκέφτηκε ενώ κάπνιζε την πίπα του. Ο Στάλιν θα κρατήσει ευχαριστημένο τον Χίτλερ όσο πίσω οργανώνει την άμυνα του. Ανταπέδωσε την χάρη στους Βρετανούς και στους Γάλλους που περίμεναν το εντελώς αντίθετο (να επιτεθεί πρώτα ο Χίτλερ στην Σοβιετική ένωση).
Η μετέπειτα ηθικολογία δεν έχει κανένα νόημα.Μερικοί μη αριστεροί ισχυρίζονται οτι ο Τροτσκι δεν θα υπέγραφε ποτέ ενα τέτοιο σύμφωνο. Ναι αλλά ο Τρότσκι θα είχε σπείρει περισσότερους εφιάλτες στους αστούς με την στήριξη κάθε κομμουνιστικού κόμματος και προσπάθειας στην Ευρώπη. Πάντως ο Στάλιν βγήκε ο μεγάλος νικητής του Β' παγκοσμίου. Χωρίς την Σοβιετική Ένωση θα ήταν μάλλον απίθανο να μην είχε νικήσει ο Χίτλερ. Το τέλος του Χίτλερ γράφτηκε στο Στάλινγκραντ και πουθενά αλλού. Δεν είναι τυχαίο που ο Στάλιν προτάθηκε 2 φορές για το Νόμπελ Ειρήνης (1945-1948).
Σταλινικός πάντως δεν μπορείς να είσαι χωρίς να ζει ο Στάλιν. Ο Στάλιν λατρεύτηκε σαν Άγιος στην Σοβιετική ένωση,ίσως γιατί οι τριγύρω του αυλικοί κόλακες με μια γλώσσα σαν σπάτουλα έχτισαν ενα μυθικό πρόσωπο. Η κόρη του Στάλιν που παράτησε την Σοβιετική Ένωση και πήγε στην δύση,έλεγε οτι ο πατέρας της δυσανασχετούσε με την προσωπολατρία. Ήξερε οτι έφτανε μια κακιά στιγμή για να σε κατασπαράξει ο λαός που μεχρι πριν σε ειχε θεοποιήσει.. Ο Ρώσικος λαός που πάντα συνδύαζε την ορθοδοξία με τον κομμουνισμό ψοφάει για μεσσίες. Είτε είναι ο Τσάρος,είτε ειναι ο Στάλιν είτε είναι ο Πούτιν.Ο Σταλινισμός που σε εμας θυμίζει κάτι πράσινο με ακτίνες είναι το πραγματικό πρόβλημα. Η υπερδιόγκωση της γραφειοκρατίας μέσω του κόμματος ήταν δική του εφεύρεση που σαράντα χρόνια μετά έβαλε την ταφόπλακα στην Σοβιετική ένωση.
Οι κομμουνιστές παθαίνουν κολούμπρα όταν ακούνε για τον Στάλιν και οι περισσότεροι τον έχουν καταδικάσει.Δεν βλέπεις όμως τους δεξιούς να κάνουν το ίδιο με τους Αμερικανούς που κάνουν τα ίδια και χειρότερα σε ολόκληρο τον κόσμο ή τους Άγγλους που με τον Τσώρτσιλ έριξαν την Ελλάδα στον εμφύλιο. Η εξίσωση Στάλιν με Χίτλερ,μια επέκταση της θεωρίας των δυο άκρων, έχει μόνο ενα σκοπό. Όχι να λοιδορήσει τον Στάλιν αλλά να εξισώσει τον κομμουνισμό με τον ναζισμό.
Je suis Joseph λοιπόν
0 comments :
Δημοσίευση σχολίου