Το φεστιβάλ λοιπόν που τα κουτορνίθια σαν και εσάς, απο τα χιπστερια μέχρι και αυτούς που δηλώνουν εναντίον στο χιπ πάνε έχει περάσει διάφορες μεταμορφώσεις και έχει πάρει διάφορα ονόματα. Έχει βρεθεί απο το Μεταξουργείο στην Αθηνά μέχρι σε ενα στρατόπεδο στην Θεσσαλονίκη και έχει ονομαστεί απο "Η ημέρα με τα χρώματα" μέχρι το "Colour day festival" (είναι πιο πιασαρικο για τους κοσμογυρισμένους και αμερικανοποιημενους low brow Αθηναίους).
Τι γίνετε όμως σε αυτά τα φεστιβάλ? Πολύ απλό. Μαζεύεστε όλοι σε ενα ελεγχόμενο (και καλά) χώρο και χτυπιέστε μεταξύ σας και σαν τους άραβες λιθοβολείτε (με χρωστική σκόνη, μην πονεσετε!) ο ένας τον άλλο ακούγοντας μπιτακια της συμφοράς. Δεν λέω, μερικοί/ες φαντάζομαι το βρίσκετε ενδιαφέρον το ολο κονσεπτ και καλά κάνετε, είναι κάτι διαφορετικό για σας (όπως διαφορετικό είναι και το BDSM, ψήνεστε όμως?).
Τι κερδίζετε συμμετέχοντας σε αυτά? Τίποτα. Κερδισμένοι βγαίνουν μόνο οι διοργανωτές και οι παρελκομενοι έμποροι και προμηθευτές. Αν το κεφάλι (έτσι σας βλέπουν σαν κεφάλια αρνιών πριν την σφαγή!) έχει κέρδος 10-15 ευρώ μόνο για την συμμετοχή, αυτό σημαίνει μανι μανι 540.000 για Αθήνα και λιγότερα για Θεσσαλονίκη [Δεν έχει "είσοδο" εκεί, απλά αν θες αγοράζεις εξτρά χρώμα και είναι πιο κοντά στο ορίτζιναλ φεστιβάλ (διάβασε παρακάτω)]. Χωρίς βέβαια να υπολογίσουμε την κατανάλωση προϊόντων συνεργατών τους που θα βρίσκονται στον χώρο και είτε θα δίνουν δήγματα δωρεάν (μακάρι, αλλά δεν είναι φεστιβάλ της Μοτιον έχετε υπόψιν σας εσεις οι τσαμπατζηδες!) είτε θα τα πουλάνε λίγο φτηνότερα απο οτι έξω. Όπως και να έχει το κοπάδι σας θα καταναλώσει. Τέλος θα κερδίσετε προβλήματα στην όραση, στην αναπνοή και δεν ξέρω και εγώ που αλλού στο κοντινό σας μέλλον.
Τώρα που άδειασε λίγη χολή με το γάντι (τζέντλεμαν γαρ), θα ήθελα να μιλήσω για το πως και απο που ξεκίνησε το όλο φεστιβάλ. Οι ρίζες του όπως φαντάζεστε δεν μπορεί να είναι Ελληνικές (μόνο το σουβλάκι μας έχει μείνει, αν και θα γερμανοποιηθει και αυτό όπως πάμε). Το φεστιβάλ αυτό έρχεται από την μακρινή μας Ινδία και έχει το όνομα "Χολι" (Holi). Το φεστιβάλ μεταξύ των πολλών δοξασιών του έχει και το πέρασμα απο τον χειμώνα στην άνοιξη. Σε λογοτεχνικές πηγές της δύσης του 17ου αιώνα αναφέρετε σαν φεστιβάλ της γεωργίας και γιορτή της καλής ανοιξιάτικης συγκομιδής, καθώς και της γονιμότητας της γης. Οι δοξασίες αυτές αναγράφονται πρώτη φορά στα χειρόγραφα "Πουρανα" (Puranas) τα οποία χρονολογούνται γύρω στο 350 μχ.
Οι γιορτή του Χολι ξεκινά το προηγούμενο βράδυ με το ανάμα της πυράς "Χολικα" (μικρο Χολι) όπου ο κόσμος μαζεύεται γύρω της και χορεύει και τραγουδά. Το επόμενο πρωί ξεκινά ενα καρναβάλι χρωμάτων που ο καθένας σαν μισθοφόρος πολέμου κοιτά την πάρτι του ώστε να μην χρωματιστεί. Οι συμμετέχοντες παίζουν, καθώς κυνηγάνε ο ένας τον άλλο για να ρίξουν με χρωστική σκόνη, νερομπαλονα με χρώμα και να πυροβολήσουν με νεροπίστολα με χρώμα. Όλοι συμμετέχουν και μπορείς να χρωματίσεις όποιον θες. Απο αδέρφια και φίλους μέχρι εχθρούς και αγνώστους. Δεν έχει σημασία αν είσαι φτωχός ή πλούσιος, άντρας ή γυναίκα, παιδί ή ηλικιωμένος, όλοι συμμετέχουν. Όλα αυτά δεν γίνονται σε κάποιον κλειστό δρόμο, αλλά παντού! Απο δρόμους και πάρκα μέχρι ναούς και κτίρια. Ομάδες ανθρώπων κουβαλάνε τουμπελέκια και άλλα όργανα και πάνε απο μέρος σε μέρος τραγουδώντας και χορεύοντας. Οι άνθρωποι επισκέπτονται οικογένειες, φίλους και εχθρούς για να κουβεντιάσουν και να μοιραστούν παραδοσιακές λιχουδιές, να φάνε και να πιουν. Το βράδυ όταν ξεμεθυσουν και αποκτήσουν πάλι δυνάμεις, ντύνονται με τα καλά τους και επισκέπτονται τους κοντινούς τους ανθρώπους.
Το Χολι γίνετε την μέρα της πανσελήνου και η ακριβής ημερομηνία του αλλάζει κάθε χρόνο λόγο του ινδουιστικού ημερολογίου. Συνήθως γίνετε Μάρτιο αλλά συχνά και Φεβρουάριο. Τα έντονα χρώματα είναι για να δηλώσουν την αναγέννηση της φύσης.
Τώρα, σας παρακαλώ εξηγήστε μου τι σχέση έχει αυτό με το εμπορικό φεστιβάλ που γίνετε στο Ελλαντα μας. Κανένα! Εδώ έχει καθαρά για εμπορικούς σκοπούς και γίνετε καλοκαίρι μετά το πέρας των εξετάσεων ώστε να μαζευτεί πιο πολύς κόσμος και να ντυθεί οσο πιο παραλιατα μπορεί. Εδώ γίνετε καλοκαίρι για να δείξει ο άλλος τους κοιλιακούς του, η άλλη τους γλουτούς της στον φακό της κάμερας. Βέβαια, ίσως πολλοί/ες ποντάρουν σε αρκετά ξεκωλα και διάφορα λιγουρια που θα πάνε εκεί για περάσουν καλά μιας και οι διοργανωτές προτρέπουν ελαφρύ ρουχισμό (ή μαγιό) για πιο εύκολο χούφτωμα και γενικό μπαλαμουτιασμα. Γιατί ρε Ελληνες πάτε σε κάτι τέτοιο που δεν προάγει τίποτα, δεν σας προσφέρει τίποτα και στο φινάλε σας ζημιώνει κιόλας για το τίποτα?
Τέλος, αναρωτιέμαι, "Λες να είναι καλό?"
0 comments :
Δημοσίευση σχολίου