Για το Ρολεξ και τον Κουτσουμπα εχω να κάνω μόνο ένα σχόλιο. Είναι κακόγουστος.
Οχι οτι μπορεί να έδωσε χρήματα για να πάρει ενα ρόλεξ. Εχω αλλάξει στην ζωή μου τουλάχιστον 5 ρολόγια και ναι μόνο το τελευταίο μου (που πληρώθηκε ακριβά)έχει αντέξει χωρίς να χρειάζεται λουράκι,χωρίς να τελειώνει η μπαταρία,να χρειάζεται service κάθε λίγο και λιγάκι. Αν πάρεις ενα καλό ρολόι το κρατάς μια ζωή.Το δικό μου ρολόι το εχω 6 χρόνια και θα κρατήσει πολυ ακόμα.
Θέλω να πω οτι το ρολόι του ο Κουτσούμπας μπορεί να το έχει και 10 χρόνια. Το πρόβλημα δεν ειναι οτι έσκασε λεφτά για να πάρει ενα ρόλεξ αλλά οτι διάλεξε ενα απαίσιο ρόλεξ, σαν να του το έδωσε κληρονομιά ο Φλωράκης ενθύμιο απο τον Εμφύλιο (μακάρι να του είχε δωσει και τίποτα άλλο). Λάθος, ούτε καν ο Φλωράκης. Καμιά μακρινή του θεία.
Ωστόσο το πραγματικό fail είναι να προσαρμόζεσαι στην εκάστοτε μόδα που επιβάλλει η αγορά. Για παράδειγμα να δίνεις ανα τακτά χρονικά διαστήματα 100-200 ευρώ για να αγοράζεις καινούργια ρολόγια. Νομίζω τα χειρότερα που εχω δει ειναι αυτά τα full πλαστικά, που θυμίζουν κατι ψευτορολόγια περιπτέρου την δεκαετία του 80 που μπορούσες να βάλεις εκείνες τις καραμέλες τις PEZ (Πως το θυμάμαι αυτό;).
 |
| Η αθλιότητα σε μορφή ρολογιού.. |
Ποιος ειναι θύμα του καπιταλισμού; Αυτός που αγοράζει ενα ρολόι ακριβό και το κρατά δέκα χρόνια ή αυτός που αλλάζει φτηνιάρικα (οχι σε τιμή απαραίτητα) ρολόγια και τα αλλάζει κάθε έξι μήνες για να είναι μέσα στην μόδα; Θα ποντάρω τα λεφτά μου στο δεύτερο.
Επίσης ποιος τελος πάντων εχει δημιουργήσει την εντύπωση οτι οι κομμουνιστές/αναρχικοί πρέπει να ζουν οσο πιο φτηνά μπορούν;
Οι πρώτοι είναι αυτοί οι βρωμοχίπηδες/άπλυτοι που έχουν μπερδέψει τον κομμουνισμό με τον ποβερτισμό. Ο ποβερτισμός ειναι η λατρεία της φτώχειας, η "μόδα" να φαίνεσαι φτωχός. Νομίζουν αυτοί οτι όντας εξαθλιωμένος θα πλησιάσεις πολυ πιο εύκολα τον εργαζόμενο. Αν μάλιστα μυρίζεις σαν ψόφιο ρακούν που έχει βιάσει οννεδίτης μετά απο αχαλίνωτο clubbing τόσο το καλύτερο. Θυμίζουν αυτούς τους υπερπλούσιους που θαυμάζουν απο απόσταση ασφαλείας το προλεταριάτο, νοσταλγώντας (απο απόσταση ασφαλείας πάλι) τις εποχές "Λατέρνα,Φτώχεια και φιλότιμο". Σαν η φτώχεια να εχει την δική της γοητεία, να είναι ενα φυτώριο καλών συναισθημάτων και αυθεντικότητας.
Οι δεύτεροι είναι οι κεντρώοι που πάντα ψάχνουν πάντα λόγους για να αποδείξουν την ανεπάρκεια του κομμουνισμού. Το πλέον νεοελληνικό ρητό "Αριστερός με δεξιά τσέπη" χρησιμοποιείται για όποιον αριστερό δεν είναι πιο φτωχός απο είλωτα στην αρχαία Σπάρτη. Διότι εαν ξοδεύεις ή ζεις καλά δεν είσαι ιδεολόγος αφού "δεν ζεις την ιδεολογία σου". "Να μουν και εγω λεφτάς και θα έκανα τον κομμουνιστή" λες και ο κομμουνισμός είναι κατι σαν τo golf που πρέπει να εχεις ενα συγκεκριμένο οικονομικό στάτους για να παίξεις.
Όλοι είμαστε παιδιά του καπιταλισμού διότι όλοι μεγαλώσαμε,ανατραφήκαμε και ζουμε μεσα σε αυτό το οικονομικό/κοινωνικό σύστημα. Και το τι εχει προσφέρει ο καπιταλισμός στον άνθρωπο είναι το κάτι άλλο. Η πληθώρα προϊόντων, οι δυνατότητες αυτοπραγμάτωσης και τα ατομικά δικαιώματα τα οφείλουμε όλα στον καπιταλισμό. Αλλά επειδή ο καπιταλισμός βασίζεται στο ζεστό χρήμα, δεν εχουν όλοι την ίδια πρόσβαση σε αυτά τα αγαθά.Εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν χωρίς να έχουν πρόσβαση στα πιο βασικά των αγαθών για να μπορέσει το 1% να ζει πολύ άνετα.
Το αν είσαι κομμουνιστής δεν καθορίζεται με το πόση πρόσβαση έχεις σε αυτά τα αγαθά. Οτι οι περισσότεροι κομμουνιστές ήταν αστοί,δηλαδή δεν είχαν άμεσα οικονομικά προβλήματα ,οφειλόταν στο οτι με άδειο στομάχι και εξαθλιωμένος επιβιώνεις,δεν ζεις. Απλά οι κομμουνιστές δεν άραξαν όπως θα ήθελαν να αράξουν οι μικροαστοί στην γωνίτσα τους και προτίμησαν αυτό το κοινωνικό πλεονέκτημα να το χρησιμοποιήσουν για το καλό όλων. Αυτοί ονομάζονται προδότες της τάξης τους διότι προσπαθούν να σπάσουν τα διαχωριστικά κιγκλιδώματα που διαχωρίζουν τον κόσμο. Πάντως συμπαθούσα πάντα τους προδότες της αστικής τάξης διότι αυτοί εχουν να χάσουν πολλά περισσότερα απο οτι οι εργάτες που έχουν να χάσουν μόνο τις αλυσίδες τους.
Οι "προδότες" κομμουνιστές είναι αυτοί που λουφάρουν,περιμένοντας τον καπιταλισμό να πέσει σαν ώριμο φρούτο. Αυτοί που βρίσκουν χιλιάδες τρόπους να δικαιολογήσουν το σύστημα λέγοντας οτι "εχει ακόμα καιρό",αυτοί που εξαργυρώνουν ακόμα τις δάφνες απο μια παλιά "επαναστατική περίοδο. Τύποι επιπέδου Ψαριανού που δεν χρειάστηκε καν να τους αγοράσει ο καπιταλισμός αφού υπέκυψαν στην κρυφή γοητεία της μπουρζουαζίας και παραδόθηκαν αμαχητί.
Αυτό τελικά που ενοχλεί τους μικροαστούς δεν είναι το πόσο ξοδεύουν και σε τι ξοδεύουν οι κομμουνιστές αλλά οτι οι κομμουνιστές έχουν λεφτά (έστω και λίγα καλά είναι). Αυτές οι βλακώδεις κριτικές στο Lifestyle των κομμουνιστών απο τους μικροαστούς είναι κατα κανόνα ρηχές και παράγουν φθόνο. Ο μικροαστός δεν θέλει μια κοινωνία όπου όλοι θα μπορούν να εχουν απο ένα καλό και λειτουργικό ρολόι αλλά θέλει σε αυτήν την κοινωνία,αυτήν την στιγμή ενα τέτοιο ρολόι.
0 comments :
Δημοσίευση σχολίου