Το υπουργείο που ανέκαθεν μπορούσες να βγάλεις ενα σκασμό λεφτά ήταν αυτό της Εθνικής Άμυνας. Πρώτον γιατί τα όπλα είναι πανάκριβα. Δεύτερον κανείς δεν πρόκειται να σου πει "Τι τα παίρνεις αυτά τα υποβρύχια;" γιατί αμέσως θα πεις οτι είναι για την άμυνα του έθνους και σε αφήνουν ήσυχο (πάντα η πατρίδα για τους πατριώτες είναι μια εξαίρετη δικαιολογία για να τρώνε σαν τα ζώα).Τρίτον,ακριβώς επειδή είναι άμυνα,μπορείς να αγοράζεις εξοπλισμό και να μην φαίνεται πουθενά. Φτάνει ένας χρόνος θητείας στο υπουργείο άμυνας για να λύσεις για πάντα το οικονομικό πρόβλημα της ζωής σου.
Μετά την κρίση των Ιμίων το 1996 όπου η Ελλάδα βρέθηκε στο "χείλος του πολέμου",αποφασίστηκε απο την τότε κυβέρνηση οτι πρέπει να αυξηθούν οι στρατιωτικές δαπάνες. Ο λόγος,οτι όσα περισσότερα ξοδεύουμε απο τους Τούρκους τόσο περισσότερο οι Τούρκοι τα κάνουν απάνω τους. Δεν πειράζει που τα μισά απο τα όπλα τα οποία παίρναμε ήταν στραβά υποβρύχια, αεροπλάνα που έπεφταν όποτε τους καπνίσει, τανκς τρίτης διαλογής. Ακριβώς επειδή οι προϋπολογισμοί της άμυνας κρατιούνται μυστικοί, κανείς δεν θα μάθει ακριβώς πόσα χρήματα τελικά έγιναν ζεμπέκικα,μερτσεντές και εκσυγχρονιστικοί λογαριασμοί στην Ελβετία.
Τα ποσά που ξοδεύτηκαν τότε ήταν ιλιγγιώδη αν ιδιαίτερα πιστέψουμε τον Τσοχατζόπουλο που ισχυρίστηκε οτι έγινε ρεκόρ δαπανών στα εξοπλιστικά εκείνη την περίοδο,που άνετα συγκρινόταν με αυτά των ΗΠΑ και του Ισραήλ. Το ρεκόρ στις μίζες ήταν σίγουρα παγκόσμιο,βάζοντας αρκετά ψηλά τον πήχυ. Εκείνη την εποχή μπορούσες να μπεις στο ΥΠΕΘΑ και να πουλήσεις οτιδήποτε όπλο αρκεί να έδινες μια καλή μίζα. Δεν σε ένοιαζε εάν το προϊόν σου λειτουργούσε. Μάλιστα ήταν καλύτερο να μην λειτουργούσε για να συνεχίσεις να παίρνεις λεφτά για τυχόν επισκευές και αναβαθμίσεις.
Χωρίς καθυστέρηση, όπλα τα οποία άνετα θα είχαμε αγοράσει εκείνη την περίοδο:
Αεροσκάφος BE-9
Στις αρχές του πρώτου παγκοσμίου πολέμου υπήρχε ενα πρόβλημα το οποίο αναζητούσε λύση στον τομέα της αεροπορίας. Πως μπορεί ενα αεροπλάνο να καταρρίψει ενα άλλο αεροπλάνο; Πριν εφευρεθεί ο μηχανισμός συγχρονισμού των πυροβόλων με την έλικα ώστε τα πυροβόλα που είχες στην μύτη του αεροπλάνου να μην διαλύσουν την έλικα σου όταν πυροβολούσαν,προτάθηκαν διάφορες λύσεις.
Η μακράν χειρότερη ιδέα ήταν αυτή του BE-9. Όπως παρατηρούμε στην φωτογραφία μπροστά απο την έλικα υπάρχει μια θέση πολυβολητή. Μπροστά απο την έλικα υπάρχει μια θέση πολυβολητή. ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΙΚΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΘΕΣΗ ΠΟΛΥΒΟΛΗΤΗ. Κάποιος απο την ομάδα σχεδιασμού είχε σοβαρά κόμπλεξ με τους πολυβολητές και ήθελε να τους βλέπει να πετάνε προς τον θάνατο τους κάθε φορά που έμπαιναν σε αυτό το αεροπλάνο. Ούτε βέβαια και ο πιλότος περνούσε καλύτερα αφού έφτανε να πιαστεί το κασκόλ του πυροβολητή στην προπέλα, για να καλυφθεί με τον εσωτερικό κόσμο του πυροβολητή ο πιλότος.
Αεροσκάφος Lavochkin-Gorbunov-Gudkov (LAGG 3)
Οι Σοβιετικοί την δεκαετία του 1930 άρχισαν να αναβαθμίζουν την πολεμική τους αεροπορία με την ελπίδα να φτάσουν στα επίπεδα των Γερμανών και των Άγγλων. Παρήχθησαν πολλά αεροπλάνα με την λογική του Στάλιν , "Η ποσότητα έχει και αυτή την ποιότητα της". Το LAGG 3 ήταν ένα αεροσκάφος το οποίο ήταν σχετικά φτηνό και μπορούσε να φτιαχτεί σε τεράστιους αριθμούς.Χρησιμοποιούσε τον κινητήρα του LAGG 1, ήταν φτιαγμένο απο ενα είδος κόντρα πλακέ και είχε ισχυρό οπλισμό.
Το κόντρα πλακέ αν και αρκετά ισχυρό για να αντέξει τις δυνάμεις που ασκούνταν πάνω του κατα την διάρκεια της πτήσης ήταν πολύ βαρύ και εαν ο πιλότος έστριβε απότομα το αεροσκάφος έπεφτε συνήθως σε περιδίνηση (έχανε το έλεγχο του αεροσκάφους το οποίο γυρνούσε σαν μεθυσμένος κρητικός και έσκαγε σαν καρπούζι στο έδαφος). Ο κινητήρας ήταν πολύ αδύναμος οπότε ήταν εξαιρετικά αργό το αεροσκάφος να αποκτήσει ύψος κατι ιδιαίτερα σημαντικό για τα μαχητικά αεροσκάφη. Επίσης έφτανε μια βολή απο όπλο μεγαλύτερου διαμετρήματος για να μετατρέψει το αεροσκάφος σε μια τεράστια μάζα απο οδοντογλυφίδες (έχετε ίσως παρατηρήσει πόσο εύκολα το κόντρα πλακέ θρυμματίζεται εαν σπάσει).
Στην αρχή της επιχείρησης Μπαρμπαρόσα, οι Γερμανοί κατέστρεφαν με τέτοια ευκολία τα αεροσκάφη αυτά, που οι πιλότοι των Ρώσων αποκαλούσαν τα LAGG 3 ως εγγυημένα λουστραρισμένα φέρετρα.
Σχέδιο Habakkuk
Στα μέσα του Β' Παγκοσμίου πολέμου τα υποβρύχια των Γερμανών βύθιζαν τεράστιο αριθμό συμμαχικών πλοίων. Μέσα στην τρέλα της εποχής,ήρθε ένας επιστήμονας ο George Pyke να δώσει μια λύση.
Η λύση του ήταν να φτιαχτεί ενα τεράστιο αεροπλανοφόρο απο πάγο.Ο Φυσικός πάγος δεν σπάει εύκολα,επιπλέει και δεν μπορεί να πάρει φωτιά. Ο Τσώρτσιλ ακούγοντας τα σχέδια του δόκτωρ Pyke, έδωσε το πράσινο φως για την δημιουργία αυτού του αεροπλανοφόρου.
Το πρώτο πρόβλημα που εμφανίστηκε ήταν οτι το αεροπλανοφόρο δεν θα μπορούσε να φτιαχτεί απο τεχνητό πάγο (κατάψυξης) γιατί ήταν πιο εύθραυστος. Το πρόβλημα αυτό λύθηκε με το Pycreek ενα μίγμα πάγου και πριονιδιού (κόντρα πλακέ περίπου). Ήταν πολυ ισχυρό και μπορούσε να καταψυχθεί τεχνητά χωρίς πρόβλημα.
Το δεύτερο πρόβλημα ήταν το πως μπορείς να κρατήσεις το αεροπλανοφόρο παγωμένο χωρίς να λιώσει μετά απο κανα πενθήμερο. Στο προσχέδιο λοιπόν εγκαταστάθηκαν τεράστια ψυγεία για να κρατάνε σε χαμηλή θερμοκρασία ολόκληρο το σκάφος.
Ενώ όλα έδειχναν οτι αυτή η παρανοϊκή ιδέα μπορούσε να πραγματοποιηθεί, εμφανίστηκε και το τρίτο πρόβλημα. Μόνο το 10% του παγόβουνου βρίσκεται πάνω απο την επιφάνεια της θάλασσας. Ένα αεροπλανοφόρο εκατό μέτρων θα είχε κάτω απο την θάλασσα 900 μέτρα πάγο.
Κάποια στιγμή έπεσε στην αντίληψη των αξιωματούχων οτι ο George Pyke είχε νοσηλευτεί σε ενα ψυχιατρείο. Αυτό και μια γερή δόση λογικής έστειλαν το σχέδιο Habakkuk στα σκουπίδια. Οχι πριν όμως δοκιμαστεί ενα μικρό αντίγραφο του Habakkuk σε μια λίμνη στον Καναδά.
Πυρηνοκίνητα αεροπλάνα
Κατά την πρώτη φάση του Ψυχρού πολέμου οι Αμερικανοί και οι Σοβιετικοί επένδυσαν σε οποιαδήποτε ηλίθια ιδέα τους φαινόταν οτι μπορεί να δώσει το προβάδισμα. Ένα απο αυτά τα σχέδια ήταν η δημιουργία ενος πυρηνοκίνητου αεροσκάφους.
Ο λόγος για να φτιάξεις ενα πυρηνοκίνητο αεροσκάφος ήταν οτι δεν θα χρειαζόταν να προσγειωθεί ποτέ για ανεφοδιασμό,αφού με τα καύσιμα του θα πετούσε θεωρητικά για χρόνια. Μια τέτοια ιδέα άρεσε στους στρατιωτικούς και ξεκίνησαν να σχεδιάζουν το αεροσκάφος.
Αν κάποιος κοιτάξει ενα πυρηνικό αντιδραστήρα το πρώτο που θα του κάνει εντύπωση είναι η ασπίδα ενάντια στην ραδιενέργεια που έχει ο αντιδραστήρας. Απο τα σχέδια κιόλας αποδείχθηκε οτι η θωράκιση θα έκανε το αεροπλάνο πάρα πολυ βαρύ.
Βέβαια οι στρατηγοί δεν είχαν κάποια ιδιαίτερη έγνοια για το εαν οι πιλότοι δέχονται τεράστια ποσά ραδιενέργειας κατα την διάρκεια της πτήσης,αρκεί να πραγματοποιούσαν την αποστολή τους. Όμως δεν ήταν καθόλου όμορφο οι πιλότοι να πεθάνουν λογω ραδιενέργειας κατα την διάρκεια της πτήσης (μην ξεχνάμε οτι θα πετούσαν για πολυ καιρό) και το αεροπλάνο να πέσει σε κάποια πόλη με τον αντιδραστήρα. Το σχέδιο λοιπόν ακυρώθηκε πολυ σύντομα,οχι πριν βέβαια οι Ρώσοι πραγματοποιήσουν μερικές πτήσεις με κάτι Τουπόλεφ.
Kanilin K 7
H Σοβιετική ένωση είχε ενα πολυ απλό κανόνα σχεδιασμού.Μεγάλο,άσχημο,με πολυ ατσάλι και πολλά όπλα. Έτσι μετά τον Β' παγκόσμιο πόλεμο, οι σχεδιαστές έφτιαξαν το Kanilin K 7.Βλέποντας αυτό το αεροσκάφος, αναρωτιέσαι εαν πραγματικά περίμεναν οι Σοβιετικοί να πετάξει ή απλα να τρομάζει Αμερικανούς κατασκόπους (ή πεθαίνουν απο τα γέλια).
Οι διαστάσεις του Kanilin ήταν τεράστιες για αεροσκάφος (92 πόδια μήκος,174 πόδια άνοιγμα φτερών), είχε 7 κινητήρες και ενα σκασμό πυροβόλα πάνω. Θεωρητικά ήταν βομβαρδιστικό αλλά οι Σοβιετικοί σκέφτηκαν να έχει και την δυνατότητα να μπορεί να μεταφέρει και ένα άρμα.
Οι σχεδιαστές παρέβλεψαν κάτι πολύ βασικό. Οι κινητήρες του Kanilin είχαν την ιδια ιδιοσυχνότητα με αυτή του αεροσκάφους. Αυτό σημαίνει οτι το αεροσκάφος ταλαντωνόταν τόσο πολύ που η ουρά του ξεκόλλησε και το Kanilin έπεσε στο έδαφος.
Ο Στάλιν βλέποντας την επική αποτυχία του Kanilin,συγχώρεσε τον σχεδιαστή αφου πρώτα τον εκτέλεσε.
Με την έναρξη της επιχείρησης Μπαρμπαρόσα οι Σοβιετικοί τα βρήκαν σκούρα απέναντι στο δόγμα του Blitzkrieg , που χρησιμοποιούσε ως αιχμή του δόρατος τα πιο εξελιγμένα άρματα της εποχής. Τα ρώσικα άρματα ήταν παλιά, αργά και με κακό οπλισμό στην αρχή του πολέμου και δεν μπορούσαν να σταθούν απέναντι στα γερμανικά άρματα που εκτός απο το εξαίρετο πλήρωμα είχαν και πολύ μεγαλύτερη εμβέλεια απο τα ρώσικα. Έπρεπε να βρεθεί ενα όπλο το οποίο να αχρηστεύσει αυτό το γερμανικό προβάδισμα.
Οι σοβιετικοί χρησιμοποίησαν τον καλύτερο φίλο του ανθρώπου τον σκύλο ως αντιαρματική βόμβα. Η ιδέα ήταν απλή. Έβαζες στον σκύλο ενα εκρηκτικό μηχανισμό, ο οποίος ενεργοποιούταν όταν ο σκύλος κρυβόταν κάτω απο το άρμα.Η ιδέα αν και εξαίρετα σαδιστική εκ πρώτης όψεως φαινόταν αποτελεσματική. Οι σκύλοι τρέχουν πιο γρήγορα απο τους ανθρώπους, δεν μπορείς να τους διακρίνεις εύκολα στην χαμηλή βλάστηση και έφτανε μόνο ένας για να καταστρέψει εντελώς ενα άρμα.
Στην πράξη όμως ήταν μια παταγώδης αποτυχία. Αρχικά οι σκύλοι έπρεπε να εκπαιδευτούν για να μάθουν να τρέχουν κάτω απο άρματα,μια διαδικασία που ήθελε εβδομάδες και έμπειρους εκπαιδευτές.Δεύτερον, οι σκύλοι έχοντας άριστο ένστικτο αυτοσυντήρησης λόγω του θορύβου της μάχης έτρεχαν να κρυφτούν και κατά προτίμηση στα χαρακώματα των σοβιετικών.Τέλος όσοι σκύλοι κατάφερναν να μην πανικοβληθούν, επέλεγαν να χωθούν κάτω απο τα σοβιετικά άρματα.Αυτό συνέβαινε γιατί η εκπαίδευση των σκύλων γινόταν σε σοβιετικά άρματα τα οποία μύριζαν διαφορετικά απο τα Γερμανικά (τα σοβιετικά άρματα έκαιγαν πετρέλαιο ενώ τα γερμανικά βενζίνη). Η αποτυχία ήταν παταγώδης αφού οι σκύλοι κατέστρεψαν περισσότερα σοβιετικά άρματα απο οτι Γερμανικά.
Στον Α παγκόσμιο πόλεμο, οι Γάλλοι ήθελαν οπωσδήποτε να έχουν ενα δικό τους αυτόματο όπλο. Με εντελώς χαλαρά κριτήρια (να ρίχνει πολλές σφαίρες), σχεδίασαν και έφτιαξαν το ChauChat. Το ChauChat ήταν το πρώτο αυτόματο που οι Γάλλοι παρήγαγαν σε τεράστιες ποσότητες μέσω μιας βιομηχανίας..ποδηλάτων. Ναι, στην ίδια βιομηχανία που οι διάφορες Αμελί έπαιρναν τα ποδήλατα τους,έφτιαχνες όπλα.
Το όπλο ήταν προβληματικό απο κάθε σκοπιά. Πρώτον είχε φτιαχτεί απο φύλλα ατσαλιού χαμηλής ποιότητας. Δεύτερον δεν μπορούσες να αλλάξεις κάποιο κομμάτι του ChauChat απο κάποιο άλλο ChauChat,αφού κάθε ένα ήταν εντελώς διαφορετικό απο το άλλο (κοινώς δεν "κούμπωνε" κάποιο εξάρτημα απο κάποιο άλλο.) Τρίτον ο δίποδας ήταν τόσο ψηλός που ο στρατιώτης που το χρησιμοποιούσε έπρεπε να σηκώσει πολυ το κεφάλι του μέσα απο το χαράκωμα,εξασφαλίζοντας μια σφαίρα ανάμεσα απο τα μάτια. Τέταρτον, μετά απο ογδόντα σφαίρες η κάνη του όπλου υπερθερμαινόταν και μπλόκαρε το κλείστρο. Ο στρατιώτης τότε έπρεπε να περιμένει το όπλο να κρυώσει ή σε ορισμένες περιπτώσεις να το κοπανάει σε ένα δέντρο για να ξεκολλήσει. To πιο ιδιαίτερο σημείο του ChauChat ήταν ο γεμιστήρας ο οποίος ήταν ημικυκλικού σχήματος.Ο γεμιστήρας ήταν τόσο άθλια φτιαγμένος που έφτανε να δεχτεί λιγη πίεση για να κολλήσει το ελατήριο και οι σφαίρες να μην μπορούν περάσουν στην θαλάμη του όπλου.
Στις ΗΠΑ εδω και αρκετά χρόνια έχει ξεσπάσει ενα σκάνδαλο με το F-35, το νέο μαχητικό αεροσκάφος το οποίο θέλει το πεντάγωνο να αντικαταστήσει όλα τα υπόλοιπα μαχητικά. Το project του F-35 κοστίζει ενα τρισεκατομμύριο δολάρια συν κάποια άλλα "ψιλά",τα οποία πλήρωσε το κράτος στην Lockheed για να σχεδιάσει το αεροπλάνο.Ο σκοπός είναι να φτιαχτεί ενα νεο αεροσκάφος το οποίο θα είναι stealth, με νεας γενιάς πτητικές ικανότητες και να μπορεί να χρησιμοποιηθεί και απο το ναυτικό και απο τον στρατό.
Σύμφωνα με αεροναυπηγούς, εκεί βρίσκεται η καρδιά του προβλήματος. Το F-35 πρέπει να είναι κάθετης απογείωσης,να έχει μικρό άνοιγμα φτερών για να μπορεί να "παρκάρει" σε αεροπλανοφόρα και να έχει εσωτερικά τον οπλισμό του για να παραμένει "αόρατο" απο τα εχθρικά ραντάρ. Έτσι το F-35 έχει καταλήξει να είναι ένα πολύ βαρύ μαχητικό,με κακή ευελιξία (λόγω των φτερών το) και πολύ αργό (έχει μονο ένα κινητήρα). Σαν βομβαρδιστικό έχει πολύ λιγότερο οπλισμό απο τα αντίστοιχα stealth, δεν μπορεί να αλλάξει απότομα κατεύθυνση (απαραίτητο και για αερομαχίες και για καταστροφή μικρών στόχων όπως τανκς) και δεν μπορεί να παράγει πολυ μεγάλη ώθηση ώστε να αποκτήσει γρήγορα ύψος.
Σε ηλεκτρονικό επίπεδο τα πράγματα δεν είναι καλύτερα.Σε περίπτωση αερομαχίας ενα αεροσκάφος πρέπει να μπορεί να εκτοξεύσει φωτοβολίδες και αντίμετρα προκειμένου να μπλοκάρει ενα εισερχόμενο πύραυλο. Το "εξελιγμένο" σύστημα του F-35 δεν μπορεί να διακρίνει ενα πύραυλο απο μια άλλη φωτοβολίδα που έχει εκτοξεύσει ένα συμμαχικό αεροσκάφος και έτσι εκτοξεύει και αυτό φωτοβολίδες.Σε ελάχιστο χρονικό διάστημα ενα F-35 έχει εκτοξεύσει ολη την άμυνά του καθιστώντας το έτσι ανίκανο να αμυνθεί. Προβλήματα έχει ακόμα το σύστημα προσανατολισμού του αεροσκάφους, το οποίο μπορεί υποτίθεται να λειτουργήσει ακόμα και εαν ο εχθρός έχει μπλοκάρει το παγκόσμιο σύστημα δορυφόρων που έχουν οι ΗΠΑ. Το software έχει ενα σφάλμα μερικών μοιρών, αρκετό για να χαθεί το αεροπλάνο και υπεραρκετό για να ρίξει σε λάθος τοποθεσία τις βόμβες του (οι οποίες στοχεύουν μεσω GPS).Θεωρητικά το πρόβλημα λύνεται αλλά θέλει ακόμα περισσότερο χρόνο και χρήμα.
Στις ΗΠΑ,το Πεντάγωνο έχει ήδη σταματήσει τις πτήσεις των F-35 λόγω αμέτρητων προβλημάτων που έχουν.Το Project του F-35 θεωρείται το πιο ακριβό project των ΗΠΑ μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και οι επικριτές του αυξάνονται μέρα με την ημέρα . Ήδη κύκλοι στο Πεντάγωνο,έχουν αρχίσει να σκέφτονται πως μπορούν να ξεφορτωθούν τα περιττά F-35 που έχουν ήδη παραδοθεί (μετά απο 14 χρόνια δοκιμών).Χμμμ.....
Σοβιετικοί αντιαρματικοί σκύλοι
Με την έναρξη της επιχείρησης Μπαρμπαρόσα οι Σοβιετικοί τα βρήκαν σκούρα απέναντι στο δόγμα του Blitzkrieg , που χρησιμοποιούσε ως αιχμή του δόρατος τα πιο εξελιγμένα άρματα της εποχής. Τα ρώσικα άρματα ήταν παλιά, αργά και με κακό οπλισμό στην αρχή του πολέμου και δεν μπορούσαν να σταθούν απέναντι στα γερμανικά άρματα που εκτός απο το εξαίρετο πλήρωμα είχαν και πολύ μεγαλύτερη εμβέλεια απο τα ρώσικα. Έπρεπε να βρεθεί ενα όπλο το οποίο να αχρηστεύσει αυτό το γερμανικό προβάδισμα.
Οι σοβιετικοί χρησιμοποίησαν τον καλύτερο φίλο του ανθρώπου τον σκύλο ως αντιαρματική βόμβα. Η ιδέα ήταν απλή. Έβαζες στον σκύλο ενα εκρηκτικό μηχανισμό, ο οποίος ενεργοποιούταν όταν ο σκύλος κρυβόταν κάτω απο το άρμα.Η ιδέα αν και εξαίρετα σαδιστική εκ πρώτης όψεως φαινόταν αποτελεσματική. Οι σκύλοι τρέχουν πιο γρήγορα απο τους ανθρώπους, δεν μπορείς να τους διακρίνεις εύκολα στην χαμηλή βλάστηση και έφτανε μόνο ένας για να καταστρέψει εντελώς ενα άρμα.
Στην πράξη όμως ήταν μια παταγώδης αποτυχία. Αρχικά οι σκύλοι έπρεπε να εκπαιδευτούν για να μάθουν να τρέχουν κάτω απο άρματα,μια διαδικασία που ήθελε εβδομάδες και έμπειρους εκπαιδευτές.Δεύτερον, οι σκύλοι έχοντας άριστο ένστικτο αυτοσυντήρησης λόγω του θορύβου της μάχης έτρεχαν να κρυφτούν και κατά προτίμηση στα χαρακώματα των σοβιετικών.Τέλος όσοι σκύλοι κατάφερναν να μην πανικοβληθούν, επέλεγαν να χωθούν κάτω απο τα σοβιετικά άρματα.Αυτό συνέβαινε γιατί η εκπαίδευση των σκύλων γινόταν σε σοβιετικά άρματα τα οποία μύριζαν διαφορετικά απο τα Γερμανικά (τα σοβιετικά άρματα έκαιγαν πετρέλαιο ενώ τα γερμανικά βενζίνη). Η αποτυχία ήταν παταγώδης αφού οι σκύλοι κατέστρεψαν περισσότερα σοβιετικά άρματα απο οτι Γερμανικά.
M1915 CRG "ChauChat"
Στον Α παγκόσμιο πόλεμο, οι Γάλλοι ήθελαν οπωσδήποτε να έχουν ενα δικό τους αυτόματο όπλο. Με εντελώς χαλαρά κριτήρια (να ρίχνει πολλές σφαίρες), σχεδίασαν και έφτιαξαν το ChauChat. Το ChauChat ήταν το πρώτο αυτόματο που οι Γάλλοι παρήγαγαν σε τεράστιες ποσότητες μέσω μιας βιομηχανίας..ποδηλάτων. Ναι, στην ίδια βιομηχανία που οι διάφορες Αμελί έπαιρναν τα ποδήλατα τους,έφτιαχνες όπλα.
Το όπλο ήταν προβληματικό απο κάθε σκοπιά. Πρώτον είχε φτιαχτεί απο φύλλα ατσαλιού χαμηλής ποιότητας. Δεύτερον δεν μπορούσες να αλλάξεις κάποιο κομμάτι του ChauChat απο κάποιο άλλο ChauChat,αφού κάθε ένα ήταν εντελώς διαφορετικό απο το άλλο (κοινώς δεν "κούμπωνε" κάποιο εξάρτημα απο κάποιο άλλο.) Τρίτον ο δίποδας ήταν τόσο ψηλός που ο στρατιώτης που το χρησιμοποιούσε έπρεπε να σηκώσει πολυ το κεφάλι του μέσα απο το χαράκωμα,εξασφαλίζοντας μια σφαίρα ανάμεσα απο τα μάτια. Τέταρτον, μετά απο ογδόντα σφαίρες η κάνη του όπλου υπερθερμαινόταν και μπλόκαρε το κλείστρο. Ο στρατιώτης τότε έπρεπε να περιμένει το όπλο να κρυώσει ή σε ορισμένες περιπτώσεις να το κοπανάει σε ένα δέντρο για να ξεκολλήσει. To πιο ιδιαίτερο σημείο του ChauChat ήταν ο γεμιστήρας ο οποίος ήταν ημικυκλικού σχήματος.Ο γεμιστήρας ήταν τόσο άθλια φτιαγμένος που έφτανε να δεχτεί λιγη πίεση για να κολλήσει το ελατήριο και οι σφαίρες να μην μπορούν περάσουν στην θαλάμη του όπλου.
F-35
Στις ΗΠΑ εδω και αρκετά χρόνια έχει ξεσπάσει ενα σκάνδαλο με το F-35, το νέο μαχητικό αεροσκάφος το οποίο θέλει το πεντάγωνο να αντικαταστήσει όλα τα υπόλοιπα μαχητικά. Το project του F-35 κοστίζει ενα τρισεκατομμύριο δολάρια συν κάποια άλλα "ψιλά",τα οποία πλήρωσε το κράτος στην Lockheed για να σχεδιάσει το αεροπλάνο.Ο σκοπός είναι να φτιαχτεί ενα νεο αεροσκάφος το οποίο θα είναι stealth, με νεας γενιάς πτητικές ικανότητες και να μπορεί να χρησιμοποιηθεί και απο το ναυτικό και απο τον στρατό.
Σύμφωνα με αεροναυπηγούς, εκεί βρίσκεται η καρδιά του προβλήματος. Το F-35 πρέπει να είναι κάθετης απογείωσης,να έχει μικρό άνοιγμα φτερών για να μπορεί να "παρκάρει" σε αεροπλανοφόρα και να έχει εσωτερικά τον οπλισμό του για να παραμένει "αόρατο" απο τα εχθρικά ραντάρ. Έτσι το F-35 έχει καταλήξει να είναι ένα πολύ βαρύ μαχητικό,με κακή ευελιξία (λόγω των φτερών το) και πολύ αργό (έχει μονο ένα κινητήρα). Σαν βομβαρδιστικό έχει πολύ λιγότερο οπλισμό απο τα αντίστοιχα stealth, δεν μπορεί να αλλάξει απότομα κατεύθυνση (απαραίτητο και για αερομαχίες και για καταστροφή μικρών στόχων όπως τανκς) και δεν μπορεί να παράγει πολυ μεγάλη ώθηση ώστε να αποκτήσει γρήγορα ύψος.
Σε ηλεκτρονικό επίπεδο τα πράγματα δεν είναι καλύτερα.Σε περίπτωση αερομαχίας ενα αεροσκάφος πρέπει να μπορεί να εκτοξεύσει φωτοβολίδες και αντίμετρα προκειμένου να μπλοκάρει ενα εισερχόμενο πύραυλο. Το "εξελιγμένο" σύστημα του F-35 δεν μπορεί να διακρίνει ενα πύραυλο απο μια άλλη φωτοβολίδα που έχει εκτοξεύσει ένα συμμαχικό αεροσκάφος και έτσι εκτοξεύει και αυτό φωτοβολίδες.Σε ελάχιστο χρονικό διάστημα ενα F-35 έχει εκτοξεύσει ολη την άμυνά του καθιστώντας το έτσι ανίκανο να αμυνθεί. Προβλήματα έχει ακόμα το σύστημα προσανατολισμού του αεροσκάφους, το οποίο μπορεί υποτίθεται να λειτουργήσει ακόμα και εαν ο εχθρός έχει μπλοκάρει το παγκόσμιο σύστημα δορυφόρων που έχουν οι ΗΠΑ. Το software έχει ενα σφάλμα μερικών μοιρών, αρκετό για να χαθεί το αεροπλάνο και υπεραρκετό για να ρίξει σε λάθος τοποθεσία τις βόμβες του (οι οποίες στοχεύουν μεσω GPS).Θεωρητικά το πρόβλημα λύνεται αλλά θέλει ακόμα περισσότερο χρόνο και χρήμα.
Στις ΗΠΑ,το Πεντάγωνο έχει ήδη σταματήσει τις πτήσεις των F-35 λόγω αμέτρητων προβλημάτων που έχουν.Το Project του F-35 θεωρείται το πιο ακριβό project των ΗΠΑ μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και οι επικριτές του αυξάνονται μέρα με την ημέρα . Ήδη κύκλοι στο Πεντάγωνο,έχουν αρχίσει να σκέφτονται πως μπορούν να ξεφορτωθούν τα περιττά F-35 που έχουν ήδη παραδοθεί (μετά απο 14 χρόνια δοκιμών).Χμμμ.....
0 comments :
Δημοσίευση σχολίου