Μια άποψη που επιβεβαιώνεται με την δήλωση του ΣΕΒ,οτι πρέπει να μειώσουμε τον μισθο των δημοσίων υπαλλήλων (φυσικά οριζόντια) και να απολύσουμε ακόμα περισσότερους υπαλλήλους. Ο ΣΕΒ δεν έριξε βέβαια ουτε ενα κροκοδείλιο δάκρυ για το πόσες θυσίες κάνουν οι ιδιωτικοί υπάλληλοι για να ανακάμψει το κεφάλαιο.
Μα τι τελος πάντων σιχαίνονται στους δημοσίους υπαλλήλους;
Πρώτον την μονιμότητα. Ο δημόσιος υπάλληλος ξέρει οτι αύριο το πρωί θα παει στην δουλειά του και δεν θα απολυθεί επειδή "περνάμε δύσκολα". Ο ιδιωτικός υπάλληλος (και μιλάμε για τον μέσο ιδιωτικό υπάλληλο) δεν εχει καμία εργασιακή σιγουριά.
Δεύτερον, παθαίνουν υστερία επειδή μέσω των φόρων μας πληρώνουμε τους δημοσίους υπαλλήλους. "Γιατί να πληρώνω με τους φόρους μου τον δημόσιο υπάλληλο ενώ πχ μπορώ να δίνω τα λεφτά μου στις τρύπιες τράπεζες, σε "καινοτόμους επιχειρηματίες" και σε επενδυτές;"
Τρίτον,οτι ανάμεσα στους δημόσιους υπαλλήλους υπάρχουν κάποιοι πολύ υψηλά αμειβόμενοι.Οι οποίοι κατα 99% είναι κομματικά όργανα της εκάστοτε διαχειριστικής κυβέρνησης και πάντα θα παίρνουν τόσα (Θυμίστε μου ο Στουρνάρας,δημόσιος υπάλληλος δεν ειναι;)
Τέταρτον, φωνάζουν οτι δεν υπάρχει αξιοκρατία στο δημόσιο, λες και εχουμε χεστεί στην υπόλοιπη κοινωνία με την αξιοκρατία (πχ Μητσοτάκης). Μέσα στους δημόσιους υπαλλήλους φυσικά και υπάρχουν κουμπούρες ,άτομα που δεν κάνουν σωστά την δουλειά τους (πχ Στουρνάρας). Αλλά η νεοφιλελέδικη αξιοκρατία δεν σκοπεύει να εξυγιάνει τον δημόσιο τομέα αλλά να τον αφαλοκόψει.
Δεν οφείλεται στους δημοσίους υπαλλήλους, που είναι αναγκασμένοι να πληρώνουν τις εισφορές τους, το πρόβλημα του ασφαλιστικού. Το ασφαλιστικό δεν ήταν "αγγελικά πλασμένο" ,ούτε ενα δικαίωμα που μεσα στην αγάπη του συστήματος για τον εργαζόμενο δόθηκε με τις πιο αγνές των προθέσεων. Όσοι ξεχνάνε τα λεφτά των ταμείων που έγινανα βορά στο χρηματιστήριο, το PSI ,καθώς και το μηδενικό επιτόκιο των ασφαλιστικών καταθέσεων, δεν βλέπουν (ή δεν θέλουν οι άλλοι να δουν) την μεγαλύτερη εικόνα.
Η μεγαλύτερη εικόνα είναι οτι τα λεφτά των ταμείων σε αυτό το σύστημα αποτελούν ενα έξυπνο τρόπο το κράτος να παίρνει ενα μέρος απο τα λεφτά των εργαζομένων. Τάζοντας μια σύνταξη,το σύστημα παίρνει πολλαπλάσια λεφτά απο τον εργαζόμενο για να τα "επενδύσει", λαϊκιστή να στηρίξει το κεφάλαιο εδω.
Φαίνεται οτι οι περισσότεροι δεν καταλαβαίνουν την βαρύτητα που φέρει αυτή η μεταρρύθμιση στο ασφαλιστικό. Αναπαράγοντας την ρητορεία "Ο Μήτσος που παίρνει 2.000 σύνταξη φταίει", δεν αντιλαμβάνονται οτι η γενιά των γονιών μας είναι η τελευταία που θα βγει στην σύνταξη. Και οχι γιατί "Δεν την παλεύει η οικονομία" αλλά γιατί πρώτον δεν θα έχεις κολλήσει ποτέ τόσα ένσημα ωστε να βγεις στην σύνταξη και δεύτερον άμα βγεις στην σύνταξη, τα χρήματα που θα παίρνεις δεν θα φτάνουν ούτε για τσίχλες.Και αυτό θα οφείλεται στον μεσαίωνα εργασίας που εχει θεσπιστεί με προγράμματα όπου πλέον με τον νόμο ο εργοδότης θα δίνει τα μισά ένσημα, θα μπαινοβγαίνεις μεσω voucher σε δουλειές και θα πληρώνεσαι μετά απο κανα εξάμηνο.
Αντιλαμβανόμαστε ξεχωριστά το εργασιακό απο το ασφαλιστικό γιατί ποτέ σε αυτήν την χώρα δεν αντιλαμβανόμασταν την σταθερότητα της εργασιακής σήψης. Πολυ πριν τα χρόνια της "κρίσης" , υπήρχε η ψευδαίσθηση οτι υπήρχε η "άνοδος" προς τα πάνω,οτι η δουλειά που κάναμε τώρα ήταν ο "προθάλαμος" για τα λούσα, τα σαλόνια και το γραφείο πολυεθνικής με την τολμηρή γραμματέα που φοράει μαύρες ζαρτιέρες. "Τώρα μπορεί να δουλεύω για 400 ευρώ ανασφάλιστος αλλά μην με βλέπεις έτσι θα πιάσω 1500αρι". Τελικά έξι χρόνια μετά συνεχίζεις να παίρνεις 400 ευρώ,πιο μαύρα και το καντηλάκι που θέρμαινε τις ελπίδες σου για άνοδο εχει σχεδόν σβήσει.
Οι περικοπές των συντάξεων δεν γίνονται γιατί "τα ασφαλιστικά ταμεία θα καταρρεύσουν". Αν τόσο πολυ τους ενδιέφερε να μην καταρρεύσουν τα ασφαλιστικά ταμεία, ας υποχρέωναν τους εργοδότες να δίνουν τέτοιους μισθούς ωστε οι ασφαλισμένοι να έδιναν μεγάλες εισφορές. Ας νομιμοποιούσαν τους μετανάστες,ωστε και αυτοί να στήριζαν το ασφαλιστικό. Η μαύρη εργασία όμως (είτε εντελώς παράνομη είτε σε πλαίσια πλυντηρίων εργαζομένων) είχε πάντα την χρησιμότητα της στο καπιταλιστικό σύστημα. Οταν το 90 οι Αλβανοί, Ρουμάνοι, Βούλγαροι κλπ ερχόντουσαν εδω για να δουλέψουν, το θεωρούσαμε απαράδεκτο να τους ασφαλίσουμε. Τώρα η ιστορία επαναλαμβάνεται,μόνο που στην θέση των μεταναστών μπαίνουν και οι Έλληνες.
Συνεπώς οτι συμβαίνει στο ασφαλιστικό δεν είναι καθόλου άσχετο με το εργασιακό. Κατι νεοφιλελέδες που διαμαρτύρονται για την μείωση των συντάξεων είναι αυτοί που θίγονται λιγότερο απο το ασφαλιστικό ενώ απο την άλλη σιχτιρίζουν το δημόσιο. Είναι οι ίδιοι που ενώ λοιδορούν τους δημόσιους υπαλλήλους ως "τεμπελοχανάδες" είναι αυτοί που ψήφιζαν την άρση νομικής προστασίας του πρώτου μισθού και θεωρούν "ανάπτυξη" τα voucher.
Δεν οφείλεται στους δημοσίους υπαλλήλους, που είναι αναγκασμένοι να πληρώνουν τις εισφορές τους, το πρόβλημα του ασφαλιστικού. Το ασφαλιστικό δεν ήταν "αγγελικά πλασμένο" ,ούτε ενα δικαίωμα που μεσα στην αγάπη του συστήματος για τον εργαζόμενο δόθηκε με τις πιο αγνές των προθέσεων. Όσοι ξεχνάνε τα λεφτά των ταμείων που έγινανα βορά στο χρηματιστήριο, το PSI ,καθώς και το μηδενικό επιτόκιο των ασφαλιστικών καταθέσεων, δεν βλέπουν (ή δεν θέλουν οι άλλοι να δουν) την μεγαλύτερη εικόνα.
Η μεγαλύτερη εικόνα είναι οτι τα λεφτά των ταμείων σε αυτό το σύστημα αποτελούν ενα έξυπνο τρόπο το κράτος να παίρνει ενα μέρος απο τα λεφτά των εργαζομένων. Τάζοντας μια σύνταξη,το σύστημα παίρνει πολλαπλάσια λεφτά απο τον εργαζόμενο για να τα "επενδύσει", λαϊκιστή να στηρίξει το κεφάλαιο εδω.
Φαίνεται οτι οι περισσότεροι δεν καταλαβαίνουν την βαρύτητα που φέρει αυτή η μεταρρύθμιση στο ασφαλιστικό. Αναπαράγοντας την ρητορεία "Ο Μήτσος που παίρνει 2.000 σύνταξη φταίει", δεν αντιλαμβάνονται οτι η γενιά των γονιών μας είναι η τελευταία που θα βγει στην σύνταξη. Και οχι γιατί "Δεν την παλεύει η οικονομία" αλλά γιατί πρώτον δεν θα έχεις κολλήσει ποτέ τόσα ένσημα ωστε να βγεις στην σύνταξη και δεύτερον άμα βγεις στην σύνταξη, τα χρήματα που θα παίρνεις δεν θα φτάνουν ούτε για τσίχλες.Και αυτό θα οφείλεται στον μεσαίωνα εργασίας που εχει θεσπιστεί με προγράμματα όπου πλέον με τον νόμο ο εργοδότης θα δίνει τα μισά ένσημα, θα μπαινοβγαίνεις μεσω voucher σε δουλειές και θα πληρώνεσαι μετά απο κανα εξάμηνο.
Αντιλαμβανόμαστε ξεχωριστά το εργασιακό απο το ασφαλιστικό γιατί ποτέ σε αυτήν την χώρα δεν αντιλαμβανόμασταν την σταθερότητα της εργασιακής σήψης. Πολυ πριν τα χρόνια της "κρίσης" , υπήρχε η ψευδαίσθηση οτι υπήρχε η "άνοδος" προς τα πάνω,οτι η δουλειά που κάναμε τώρα ήταν ο "προθάλαμος" για τα λούσα, τα σαλόνια και το γραφείο πολυεθνικής με την τολμηρή γραμματέα που φοράει μαύρες ζαρτιέρες. "Τώρα μπορεί να δουλεύω για 400 ευρώ ανασφάλιστος αλλά μην με βλέπεις έτσι θα πιάσω 1500αρι". Τελικά έξι χρόνια μετά συνεχίζεις να παίρνεις 400 ευρώ,πιο μαύρα και το καντηλάκι που θέρμαινε τις ελπίδες σου για άνοδο εχει σχεδόν σβήσει.
Οι περικοπές των συντάξεων δεν γίνονται γιατί "τα ασφαλιστικά ταμεία θα καταρρεύσουν". Αν τόσο πολυ τους ενδιέφερε να μην καταρρεύσουν τα ασφαλιστικά ταμεία, ας υποχρέωναν τους εργοδότες να δίνουν τέτοιους μισθούς ωστε οι ασφαλισμένοι να έδιναν μεγάλες εισφορές. Ας νομιμοποιούσαν τους μετανάστες,ωστε και αυτοί να στήριζαν το ασφαλιστικό. Η μαύρη εργασία όμως (είτε εντελώς παράνομη είτε σε πλαίσια πλυντηρίων εργαζομένων) είχε πάντα την χρησιμότητα της στο καπιταλιστικό σύστημα. Οταν το 90 οι Αλβανοί, Ρουμάνοι, Βούλγαροι κλπ ερχόντουσαν εδω για να δουλέψουν, το θεωρούσαμε απαράδεκτο να τους ασφαλίσουμε. Τώρα η ιστορία επαναλαμβάνεται,μόνο που στην θέση των μεταναστών μπαίνουν και οι Έλληνες.
Συνεπώς οτι συμβαίνει στο ασφαλιστικό δεν είναι καθόλου άσχετο με το εργασιακό. Κατι νεοφιλελέδες που διαμαρτύρονται για την μείωση των συντάξεων είναι αυτοί που θίγονται λιγότερο απο το ασφαλιστικό ενώ απο την άλλη σιχτιρίζουν το δημόσιο. Είναι οι ίδιοι που ενώ λοιδορούν τους δημόσιους υπαλλήλους ως "τεμπελοχανάδες" είναι αυτοί που ψήφιζαν την άρση νομικής προστασίας του πρώτου μισθού και θεωρούν "ανάπτυξη" τα voucher.
0 comments :
Δημοσίευση σχολίου