Γνωρίστε
την Υersinia Pestis γνωστή
και ως πανώλη. Εξαίρετος βάκιλος, μπορείτε
να το παραλάβετε σε τρεις υπέροχες
μορφές την πνευμονική,σηψαιμική και
την βουβωνική. Κούκλα σας λέω! Η εν λόγω
κυρία λοιπόν μεσα σε πέντε χρονάκια,
σκότωσε το 1/3 του πληθυσμού της Ευρώπης
και συνέχισε την πορεία της ακάθεκτη
μέχρι την ανακάλυψη των αντιβιοτικών.
Ακόμα και σήμερα η δς Pestis
κάνει σποραδικές εμφανίσεις
σε διάφορα σημεία του κόσμου και αρκετοί
επιστήμονες κρούουν τον κώδωνα του
κινδύνου ότι τέτοιες “ξεχασμένες”
ασθένειες θα κάνουν ενα δυναμικό come
back. Πως σας φαίνεται αυτό
, νεοφιλελεύθεροι κοινωνικοί δαρβινιστές;
Το ανθρώπινο
είδος έχει περάσει απο άπειρους
πολέμους,κοινωνικές αναταραχές και
αλληλοσκοτωμούς για να φτάσουμε τελικά
στην άποψη οτι οι άνθρωποι πάνω κάτω
είναι όλοι ίδιοι άρα και συνεπώς η ζωή
ενός δεν έχει μεγαλύτερη αξία απο του
άλλου. Για να φτάσουμε εκεί η κοινωνία
χρειάστηκε να κάνει κάποια άλματα προς
τα εμπρός όπως για παράδειγμα στην
Γαλλική Επανάσταση όπου με επιστημονική
ακρίβεια αποδείχθηκε οτι οι Ευγενείς
έχουν το ίδιο αίμα με τους κανονικούς
ανθρώπους αν τους κόψεις το κεφάλι.
Χρειάστηκαν να περάσουν ακόμα περισσότερα
χρόνια για να αποδειχθεί οτι οι
επιτυχημένες ιδέες δεν ειναι προϊόν
“καλής οικογένειας” αλλά απλών,έξυπνων
ανθρώπων. Χρειάστηκαν λίγα χρόνια ακόμα
για να καταλάβουμε οτι ο ρατσισμός
στέλνει ανθρώπους σε στρατόπεδα
συγκέντρωσης επειδή θεωρούνται
“κατώτεροι”. Τέλος πάντων,διάολε οι
άνθρωποι πρέπει να έχουν τις ίδιες
ευκαιρίες και να είναι ίσοι απέναντι
στο νόμο.
Το 1859 ενας
μουσάτος τύπος που του άρεσε να
παρακολουθεί χελώνες,εξέδωσε ενα βιβλίο
γνωστό και ως “Η εξέλιξη των ειδών”.
Αρχικά τον κοροϊδευαν όλοι για αυτές
του τις ιδέες θεωρώντας οτι “είναι
απαράδεκτο κάποιος να θεωρεί οτι
προερχόμαστε απο τον πίθηκο” ,κάνοντας
τον Δαρβίνο εναν απο τους πιο αντιπαθητικούς
τύπους στην Μεγάλη Βρετανία. Εν καιρώ
και με αρκετά στοιχεία που ήρθαν στην
επιφάνεια, η θεωρία του Δαρβίνου
επαληθεύτηκε. Η εξέλιξη λοιπόν συμφωνα
με τον δαρβίνο επιλέγει να επιβιώνουν
μόνο αυτοί που μπορούν προσαρμοστούν
στις περιβαλλοντολογικές συνθήκες.
Διαβάζοντας
λοιπόν την “Εξέλιξη των ειδών” ο
Χέρμπερτ Σπένσερ είπε “Εϊ γιατί δεν το
εφαρμόζουμε στην κοινωνία αυτό;”. “γιατί
πρέπει το κράτος να παράσχει βοήθεια
στους φτωχούς με την μορφή κοινωνικών
θεσμών εμποδίζοντας την επιβίωση των
πιο ικανών πλουσίων;”. Αφήστε τους
φτωχούς να παραμείνουν φτωχοί και δώστε
την δυνατότητα στους πιο πλούσιους (που
σύμφωνα με αυτόν είναι και οι πιο ικανοί).
Λυπάμαι τον Δαρβίνο που είδε το όνομα
του να φιγουράρει σε μια τέτοια θεωρία.
Οι ρίζες βέβαια
του κοινωνικού δαρβινισμού είναι πολυ
παλαιότερες απλά δεν χαρακτηρίζονταν
έτσι. Παλαιότερα ονομαζόταν αριστοκρατία
και φεουδαρχία.Υπήρχαν οι γαλαζοαίματοι
και οι πληβείοι. Σας ακούγεται τελείως
διαφορετικό αλλά είναι ακριβώς το ίδιο.
Ακριβώς ίδιο στο οτι ο κοινωνικός
δαρβινισμός και η αριστοκρατία βασίζονται
στην περιορισμένη πρόσβαση των ανθρώπων
στην υγεία,παιδεία και ευκαιρίες. Κάποιοι
θα έχουν και κάποιοι άλλοι δεν θα έχουν.
Δεν θα ασχοληθώ
με το ακραία ρατσιστικό χαρακτήρα αυτής
της θεωρίας αλλά με το ανύπαρκτο
επιστημονικό του υπόβαθρο. Επειδή
μάλιστα τον τελευταίο καιρό με την
δήλωση του Σαμαρά “Όσοι δεν μπορούν να
προσαρμοστούν, θα εξαφανιστούν” άκουσα
διάφορους να τείνουν να συμφωνούν μαζί
του, ας κοιτάξουμε μαζί πως μια τέτοια
θεωρία όχι μόνο θα αποτύχει αλλά έχει
αποτύχει και στο παρελθόν.
Το πρώτο πρόβλημα
παρουσιάζεται στο πως ακριβώς οι
περισσότεροι απο τους “κοινωνικά
δαρβινιστές” έχουν βρεθεί στην θέση
στην οποία βρίσκονται. Στην Ελλάδα
συγκεκριμένα η πλειοψηφία των πλούσιων
οικογενειών έχουν αποκτήσει το οικονομικό
τους στάτους μέσα απο λοβιτούρες και
ξερή αναξιοκρατία. Βρείτε μου έναν ο
οποίος να φιγουράρει τώρα στην λίστα
των πιο επιτυχημένων ελλήνων επιχειρηματιών
που να έχει κερδίσει επάξια την θέση
του και θα σας παρουσιάσω τριάντα οι
οποίοι το κατάφεραν μόνο παραβαίνοντας
τον νόμο.Κάποιος θα μου πει “Έτσι ειναι
το παιχνίδι”. Ακριβώς έτσι θεωρώ δίκαιο
αυτό που λένε οι κομμουνιστές να σφάξουν
με κονσερβοκούτια τους έχοντες.
Το δεύτερο
πρόβλημα είναι οτι ο κοινωνικός
δαρβινισμός εντός ολίγου χρονικού
διαστήματος δεν προάγει την “αξιοκρατία”
όπως αρκετοί υπέρμαχοι του ισχυρίζονται.
Αυτό ειναι αρκετά λογικό απο την στιγμή
που ελάχιστοι πλέον έχουν την δυνατότητα
να ανελιχθούν προς τα πάνω. Στο τέλος
φτάνουμε σε αυτό που λέμε τώρα
“οικογενειοκρατία” ή πιο μεστά
αριστοκρατία. Δεν σας φαίνεται περίεργο
που οι αριστοκράτες έχασαν το κεφάλι
τους στην Γαλλική επανάσταση; Θεωρητικά
θα έπρεπε να είχαν επιβιώσει αφού ήταν
η αφρόκρεμα της κοινωνίας του με πρόσβαση
στην καλύτερη εκπαίδευση,ζωή και
ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Α να μην
ξεχνάμε οτι είχαν απόλυτο έλεγχο πάνω
στην οικονομική ζωή της Γαλλίας και
στους πολίτες.
Το τρίτο πρόβλημα
είναι οτι οι καλοί και ικανοί γονείς
στην ανθρώπινη κοινωνία δεν εγγυώνται
και ικανούς απογόνους. Δείτε όλες τις
μεγάλες οικογένειες ή τους βασιλείς.
Κατα κανόνα οι απόγονοι τους είναι
τραγικά ανίκανοι. Ενα παράδειγμα είναι
ο Ωνάσης. Κανένα απο τα παιδιά του δεν
κατάφερε να διατηρήσει την περιουσία
του ή να διατηρήσει κατι παραπάνω απο
το διάσημο επώνυμο (δεν συζητάμε το πως
ο Ωνάσης έκανε την περιουσία του). Άλλο
παράδειγμα είναι η Πάρις Χίλτον που
δεν έχει καμία σχέση με τον παππού της
που δημιούργησε την παγκόσμια αλυσίδα
ξενοδοχείων.
Μην πιστεύετε
αυτούς που λένε οτι οι κοινωνικά
δαρβινιστές σιχαίνονται τους φτωχούς.
Αντίθετα αγαπάνε τους φτωχους, αρκεί
να θέλουν να παραμείνουν φτωχοί και να
τους παρακολουθούν πίσω απο τα μεγάλα
τζάμια των σπιτιών τους ενώ πίνουν τον
καφέ τους. Σκοπός τους ειναι να μεγαλώσουν
την ψαλίδα ακόμα περισσότερο μεταξύ
φτωχών και πλουσίων. Οσο μεγαλύτερη η
ψαλίδα,τόσο πιο δύσκολα θα μπορεί να
ανέβει κάποιος απο την “πλέμπα” στους
“ικανούς”.
Το τραγικό στην
όλη υπόθεση ειναι να προσπαθείς να βρεις
μια “βιολογική” βάση στον ισχυρισμό,πράγμα
που αποδεικνύει οτι οι κοινωνικοί
δαρβινιστές εκτός των άλλων είναι και
αδιάβαστοι. Η θεωρία της εξέλιξης
βασίζεται στην επιβίωση του πιο ικανού
“είδους” στην φύση,οχι μέσα σε μια
κοινωνία που αποτελεί μια ασφαλή φούσκα
για τα μέλη της. Με την λογική των
δαρβινιστών, πιο μπροστά βρίσκονται
κάποιες φυλές του Αμαζονίου ή οι Εσκιμώοι
που ζουν σε πολύ τραχιά περιβάλλοντα.
Πετάξτε στον βόρειο αρκτικό με ενα
καμάκι και μια στολή εσκιμώου μερικές
δεκάδες πολλά υποσχόμενους οικονομολόγους
και μετά απο δέκα χρόνια ( η γυναίκα και
η φυσική επιλογή θέλουν υπομονή)
επιστρέψτε να δείτε ποιος επέζησε.
Στοίχημα τα μουστάκια του Κουβέλη οτι
δεν έχει μείνει κανένας ζωντανός.
Αυτοί που
πραγματικά θέλουν να εξαφανίσουν οι
νεοαριστοκράτες είναι η μεσαία τάξη
γιατί αυτή ουσιαστικά η τάξη μπορεί
να τους δώσει μια και να πέσουν απο τις
ψηλές τους θέσεις πάνω στα παλούκια.
Και απο όσο πιο ψηλά πέσεις, τόσο πιο
βαθιά θα μπει το παλούκι. Η Γαλλική
Επανάσταση έδειξε οτι ο λαουτζίκος
μπορεί να κρατιέται σε καταστάσεις
ανέχειας με ενα ξεροκόμματο ψωμί. Η
μεσαία τάξη όμως που έχει μια καλύτερη
πρόσβαση σε παιδεία,μόρφωση κλπ είναι
οι επικίνδυνοι καθοδηγητές που μπορούν
να πουνε στον λαό “Γιατί να φάς το ψωμί
που σου πετάνε και να μην φας και εσυ
παντεσπάνι;” Άσε λοιπόν τον προλετάριο
που θα νομίζει οτι με την αξιοκρατία θα
μπορέσει να ανέβει πιο ψηλά και χτύπα
αυτούς που κατηγορούν σαν στημένο τον
αγώνα προς τα πάνω.
-Τάδε, έφη
0 comments :
Δημοσίευση σχολίου